16.1.2014 | 03:50
για την Αφ...
Γεια, πάνε μέρες από τότε που προσπαθώ να ξεχάσω βρίσκοντας διάφορους τρόπους και μεθόδους να ξεφύγω αλλά όλο και κάτι θα βρίσκεται μπρος μου κάνοντας με να θυμάμαι. Κάποτε έμπαινα εδώ και διάβαζα περί γελώντας πολλές φορές εξομολογήσεις άλλων διότι νόμιζα πως εγώ δε θα μπω σε τετοια διαδικασία μιας και το άτομο δίπλα μου ανταποκρινόταν σε όλα όσα ήθελα νιώθοντας αυτάρκης... Πόσο μικρός...Περάσαμε διάφορες φάσεις, καταστάσεις και στιγμές ποικίλες, όλων των ειδών πάνω κάτω.Πιστεύω οτι και εσύ δεν ήθελες να είχαμε τέτοια κατάληξη όπως αυτή που ζούμε τώρα κάτι που με κάνει να τρομάζω μιας και είχαμε τόσα μα τόσα κοινά που ολοένα ανακαλύπταμε μέρα με τη μέρα και χρόνο με το χρόνο. Τώρα για εσένα μπορεί να είμαι απλά μια περιπέτεια, μια εμπειρία που έζησες και δε θες να ξανά ζήσεις ή να τη ξανά ζήσεις μετά τα 30. Για εμένα, θέλω να ξέρεις πως ήσουν πολλά άσχετα αν δε το καταλάβαινες πάντα θέλοντας να ξεθάβεις πράματα που μας σκότιζαν και να ξεψαχνίζεις όσα έρχονταν σε αντίθεση με κάποια θέματα. Έφταιξες και έφταιξα, είχες δίκιο και είχα δίκιο, καθένας μας απο τη δική του οπτική γωνία. Έκανες μια προσπάθεια, την αποδέχτηκα με χαρά, έσπασε το πράμα, έκανα εγω μια προσπάθεια και την απέρριψες απορρίπτοντας εν τέλει και όλα τα υπόλοιπα. Δε σου λέω οτι δεν έφταιξες και ούτε θέλω να βγω απο πάνω! Φτιάξαμε και οι δυο καθένας με τον τρόπο του και απο τη μεριά του λέγοντας πράματα που μπορεί ενδεχομένως να μη τα εννοούσαμε. Δε ξέρω πως νιώθεις μετά απο όλα αυτά ... Μπορεί καλύτερα, μπορεί και χειρότερα. Σίγουρα όμως θα σε πιάνουν κάποιες τύψεις (όπως και εμένα) και στην ανάγκη να τις ξεπεράσεις να κάθεσαι βάζοντας το μυαλό σου να σκέφτεται διάφορα του τύπου: "καλύτερα έτσι", δεν άξιζε, ολοένα ανακαλύπτω το πόσο δε ταίριαζαν τα χνώτα μας, τα κολλήματα του καθενώς, είμαι καλύτερα τώρα κα κα κα..Πίστευα και θέλω να πιστεύω ακόμα οτι αξίζει τον κόπο να είμαστε μαζί μη γνωρίζοντας το πραγματικό λόγο που με κάνει να πιστεύω κάτι τέτοιο... Ίσως το οτι σ´αγαπάω, μήπως είμαι κολλημένος, φοβάμαι να προχωρήσω σε κάτι καινούργιο; Νομίζω το πρώτο συν οτι είσαι ενα άτομο που μου έδωσες πολλά κάτι που δε στο έλεγα για να μη παίρνουν τα μαλλάκια σου αέρα (όπως συνήθιζα να σου λέω). Έχω να πω και άλλα πολλά αλλά θα προτιμούσα να τα λέγαμε από αλλού...Μπορεί με τα λάθη μου και την επιμονή μου να σε ανάγκασα να κάνεις κάτι τέτοιο αλλά τον τελευταίο λόγο τον είπες εσύ με τη πράξη σου οπότε το " hasta nunca" ήταν κάτι που το είπες εσύ! Εγώ θα σου έλεγα -"hasta luego "... Αν θες να διορθώσεις κάτι, ξέρεις καλά που θα με βρεις.... Αντιθέτως πρέπει να σεβαστώ την επιλογή σου όσο και αν με πλήγωσε! ! ! Είχα ξέρειςτην τόσο μεγάλη ανάγκη να τα πούμε και ας μη τα βρίσκαμε :( ... Αυτά, να ξέρεις οτι σ´αγαπώ αν και τελικά αυτή τη λέξη μαζί με τα συναισθήματα μας δε πρέπει να τη πολυ λέμε και να τα πολυ δείχνουμε γιατί στο τέλος μας βγάζουν διάφορα ...Από τον Βρ....