22.9.2012 | 16:25
Για τον έναν είναι ποίηση, για τον άλλον δηλητήριο Ουάιλντ Ο.
επειδη ξεκινησαμε ηπια,και τα αφησαμε ,οπως και τ αφηνουμε, ολα να παιρνουν τον καλυτερο δρομο τους..επειδη μπορω να ακουμπαω με ολο και περισσοτερη σιγουρια πανω σου..με τον καιρο..και να στηριζομαι και να σε νιωθω πιο εντονα..κι ειπες μοιραιο θα ητανε κ θα ειναι ακομα..και σου απαντησα με ενα στιχο ποιηματος μιας και η ποιηση δεν ειναι επαγγελμα η εργασια..ειναι μοιραετσι οπως μας αρεσει να διαβαζουμε μαζι την ποιηση..σε ολα τα ποιηματα που δεν εχουμε ακομα διαβασει.. νομιζω πως οτι γινομαστε δεν γινομαστε απο αναγκη...οπως τα ποιηματα ετσι..ετσι..