ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
25.6.2012 | 00:47

για τον Νικολακη που εφυγε νωρις...

γεια σας..κι παλι...εκανα κι εχτες εξομολογηση κ ελεγα οτι θελω εναν τυπο που ε θελει για κατι χαλαρο κι εγω κλαιγομουν οτι τν θελω αλλα αφου δεν γινεται αλλιως τι να κανω...τοσα ηξερα τοσα ελεγα εχτες...μεχρι χτες ολα ηταν πολυ απλα κι μικρα..μεχρι σημερα που εγινε το αδιανοητο..ο ξαδερφος της κολλητης μου ειχε καρκινο στους πνευμονες κι ηταν 19 χρονων κι σημερα τα ξημερωματα εφυγε...απο την παρασκευη που μου ειπε οτι μπηκε στο νοσοκομειο εχασα την γη κατω απο τα ποδια μου...κι σημερα το πρωι μου τηλεφωνησε κι μ ειπα το αδιανοητο..οτι εφυγε...ενα παλικαρι ομορφο,γεματο χαρα κι ζωντανια...γεματο διαθεση για ζωη..ακομη κι χαλια που ηταν εκανε την προηγουμενη βδομαδα στην οικογενεια του τραπεζι,δεν μπορουσε να περπατησει αλλα συνεχως αστειευοταν κι γελουσε οσο πιο δυνατα μποροπυσε...εδινε δυναμη αυτος στους αλλους κι οχι οι αλλοι σε αυτον!αντε εναμιση χρονο σε αυτη την κατασταση απο την στιγμη π οι γιατροι τ ειχαν δωσει μονο 6 μηνες....τοσο δυνατος ανθρωπος...τοσο γενναιος...τοσο αδικο αυτο που εγινε...και καλος μεσα του...αληθεια το λεω...κι σημερα το πρωι εχασα ολο τον κοσμο απο γυρω μου..ξαφνικα ενιωσα εναν τεραστιο κομπο μεσα μου κι ενιωσα τοσο μικρη γελοια κι χαζη...ειμαι μολις 20 κι ομως εχω βιωσει το αδικο θανατο μεσα στην οικογενεια μου που πονεσε αρκετα...ηταν ομως μεγαλοι ανθρωποι...οχι συνομιλικοι μου που δεν χαρηκαν τιποτα...που του στερειται το δικαιωμα απο καθε ανωτερη δυναμη να ζησει...κι οχι δεν του αξιζει η λυπηση κι το κλαμμα...παλεψε κι κερδισε την ζωη του..για αυτο κι τωρα επρεπε να ειναι εδω.κοντα στην οικογενεια του με σαρκα κι οστα κι οχι μονο στη ιδεα..αυτη ειναι ι αδικια της ζωης...εγω εχτες να κλαιγομαι εδω μεσα σαν την χαζη κι το παιδι να παλευει...να παλευει κι η ζωη να μην του δινετε...αλλα σε ατομα που δεν την αξιζουν να την εχουν...Σε ειδα 2 φορες στη ζωη μου...ηταν αρκετες ομως για να με κανεις να νιωσω το μεγαλειο της ψυχης σου αγορι μου...σε ευχαριστω που μου διδαξες τι σημαινει ζωη,πιστη κι αισιοδοξια...ειναι τιμη μου γνωρισα εναν τοσο γενναιο ανθρωπο που κερδισε τη ωη κι δεν του χαριστηκε τιποτα...δυστυχως το ταξιδι σου τελειωσε εδω...ξερω οτι δεν ηθελες να κλαει κανενας για εσενα...θα κανω ο,τι περνα απο το χερι μου για να ειναι καλα η ξαδερφουλα σου που τοσο αγαπουσες κι θα την προσεχω..καλο ταξιδι Νικο μου,να προσεχεις...θα σε θυμαμαι παντα...
 
 
 
 

ΜΑΡΑΘΩΝΙΟΣ

Scroll to top icon