25.9.2014 | 14:12
Για τους "αλήτες"" της ζωής μας..
Για αυτούς πού μας προσέγγισαν με τον πιο ωραίο τρόπο που μπορούσαμε να φανταστούμε, απλό, αυθόρμητο και λίγο αλήτικο.Για αυτούς που κατάφεραν να μας κάνουν δικές τους.Για αυτούς που μας χάριζαν ένα χαμόγελο και νιώθαμε να μας χαρίζουν τον κόσμο όλο.Για αυτούς με τους οποίους ξενυχτησαμε πίνοντας, γελώντας και κάνοντας το ωραιότερο σεξ της ζωής μας.Για αυτούς που μας εξομολογηθήκανε όλα τους τα προβλήματα.Για αυτούς που μας τάξανε τον ουρανό με τα άστρα.ΑΛΛΑ...Και για αυτούς που ποτέ δεν καταφέραμε να κάνουμε αληθινά δικούς μας.Για αυτούς που μας πήραν πίσω το χαμόγελο πολύ γρήγορα.Για αυτούς, που μετά το υπέροχο ξενύχτι, κοιμηθήκαμε σε άλλα κρεβάτια, "για να μη δεθούμε και έχουμε ανάγκη ο ένας τον άλλον¨, όπως έλεγαν.Για αυτούς που δε θέλανε να μας βάλουν στα προβλήματά τους, γιατί "είμαστε καλά παιδιά και θα μας πλήγωναν"Για αυτούς, που ποτέ δε μας δώσανε ούτε τον ουρανό, ούτε τα άστρα. Κι εμείς λέγαμε (ψέματα) ""δεν πειράζει"Για αυτούς λοιπόν τους "αλήτες" που εμφανιστηκαν και εξαφανίστηκαν από τη ζωή μας, άξιζε λίγο παραπάνω η ζωη!