ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Με μεγάλωσε η γιαγιά μου μέχρι τα οχτώ αλλά έχει βαριά κατάθλιψη από μικρή επειδή ήταν ορφανή από πατέρα και ηταν λίγο τραυματική εμπειρία γιατί άκουγα πράγματα που ένα παιδάκι δεν πρέπει να ξέρει. Επίσης έχει πολύ ύπουλο χαρακτήρα, ανακατεύεται και φαιρεται διπλωματικα, τσιγκλάει την μάνα μου συνέχεια για να τσακώνεται με τον πατέρα μου και με εμένα. Όταν ήμουν μικρή της έλεγε να μην με στέλνει χορούς και μπαλέτα και ούτε φροντιστήρια και η μάνα μου την άκουγε. Από μπροστά μου όλο με παινευει και στο τηλέφωνο όλο με βρίζει στη μάνα μου. Και τον παππού μου τον βρίζει στα παιδιά της και στα εγγόνια της, τον άνθρωπο που την έχει στα ωπα ωπα και πότε δεν της έλλειψε τίποτα, αν ήταν άλλος θα την είχε αφήσει εδώ και καιρό. Η μάνα μου επιμένει να πηγαίνουμε κάθε σαββατοκύριακο εκεί, εγώ όμως είμαι 3ο έτος και έχω εργασίες και ένα κάρο διάβασμα, δεν μπορώ. Όταν πέρασα σε σχολή μακριά από το πατρικό μου έλεγε ότι θα μου κουβαλήσει τη γιαγιά μου στο σπίτι που θα νοικιάζαμε, ευτυχώς ξαναεδωσα, όμως τώρα που είμαι σπίτι πάλι το τρώω όλο αυτό στη μάπα. Από μικρή όλο στη γιαγιά μου ημουν, μέχρι και σχολείο έχανα για να κοιμάμαι εκεί αλλιώς η μάνα μου με έβριζε και μου πέταγε τα σχολικά βιβλία στα σκουπίδια. Είναι 60 χρόνων και έχει κολλήσει με την μάνα της που έχει ψυχολογικά και της αρέσουν οι φασαρίες.. αντί να την βοηθήσει, συνεχίζει το ίδιο πράγμα.