Αγαπητή φίλη, μετά από άπειρες συνεδρίες με ψυχολόγο και κολλητές(και τα δύο έχουν την χάρη τους) , τα συμπεράσματα είναι τα εξής: πρέπει αρχικά να καταλάβεις ΓΙΑΤΙ τον έχεις τόση ανάγκη; Έχεις ανάγκη από επιβεβαίωση, έχεις μάθει να ζεις με την αμφιβολία μέσα στη ζωή σου βλ. σχέσεις με γονείς; Φοβάσαι μόνη σου; Γιατί; Κατά δεύτερον, είμαστε εξαρτημένες. Στη φάση της απεξάρτησης ζητάς το ναρκωτικό σου. Σε είχε σε μια γνώριμη κατάσταση και τώρα ξεβολευεσαι. Δεν μας αρέσει αυτό. Η αλλαγή πονάει. Είναι η φορά που πρέπει να πάρεις απόφαση για σένα εσύ! Όχι αυτός. Είναι δύσκολο γιατί είναι η πρώτη φορά. Πάντα ήταν αυτός πιο πάνω,τώρα πρέπει να μάθεις να είσαι εσύ. Τώρα γνωρίζεις μια άλλη πλευρά του, αυτή που δεν σε αγαπά και πέφτει από τον θρόνο που τον έβαλες. Και μάλιστα μόνος του. Είναι δύσκολο να παραδεχτούμε πόσο έξω πέσαμε καθώς λογίζεται από μας ως αποτυχία. Είναι αποδεκτά όλα αυτά. Δε θα είναι για πάντα έτσι. Θέλει χρόνο. Αν σου έλεγε κάποιος οκ παρτον τηλ και πες του ότι θες να είστε μαζι;. Τι θα έλεγες; Όχι. Επειδή αρχίζεις και συνειδητοποιείς ότι σου κάνει κακό. Και έχεις θέληση να σταματήσει αυτό. Αυτό είναι το πρώτο βήμα. Θα περάσει, δε θα κρατήσει για πάντα. Δώσε χρόνο στον εαυτό σου. Σκέψου ότι είσαι εξαρτημένη σε μια κατάσταση. Θα περάσει. Θέλει εγωισμό,θα έχεις και αδύναμες στιγμές και δυνατές.. όλα θα γίνουν.
10.8.2018 | 04:13
Γιατί;
Δεν με αναγνωρίζω. Ειμαι ακόμα ερωτευμένη με έναν άνθρωπο που μου έκανε τόσο κακό, που με πρόδωσε, που δεν κράτησε τις υποσχέσεις του. Πάντα ήμουν δίπλα του, και πραγματικά τον αγάπησα, τον αγαπησα σαν άνθρωπο, σαν σύντροφο. Στερήθηκα φίλους για αυτόν και τις ζηλιες του, με έφερνε σε άσχημη κατάσταση και με άφηνε να βγω μόνη μου. Έχασα μια σημαντική δουλειά επειδή εκείνη τη περίοδο με χώρισε για να βγαίνει και να έχει ελευθερία ενώ τον χρειαζόμουν δίπλα μου και τον παρακαλούσα να έρθει, και όταν χαρηκε τις εξοδους του μου είπε ότι δεν θέλει να χωρίσουμε. Χωρίζοντας μαζί του κατάλαβα ποσο αναίσθητος ήταν, δεν έστειλε ούτε ένα μήνυμα ότι του λείπω, αντιθέτως με κατηγόρησε ότι εγώ φταίω που χωρισαμε, εγώ φταίω για ολα και που δεν θέλει να είναι σε αυτή την άρρωστη σχέση. Ναι, ήταν όντως άρρωστη η σχέση, αλλά δεν το προκάλεσα εγω. Ήμουν και εγώ λαθος σε πράγματα μα ποτε δεν τον παράτησα μόνο του σε δυσκολίες, ούτε τον υποτίμησα σαν άνθρωπο. Σε κάθε καυγά τον τελευταίο καιρό φοβόμουν να εκφράσω την γνώμη μου γιατί με έβριζε. Θα μου πεις, ποιος βλακας βριζει την κοπέλα του και ισχυρίζεται ότι την αγαπάει; Ακριβώς, δεν με αγαπούσε, μα εγώ δέθηκα με αυτόν και τον αγαπησα, έβαλα τον εαυτό του πάνω από τον δικό μου χωρίς να υπολογίσω τις συνέπειες. Και τώρα; Κατάντησα να έχω να φαω μέρες, να ζαλίζομαι και να μην βγαίνω από το σπίτι, κλαίγοντας όλη μερα. Αυτός αντιθέτως ήδη έχει προχωρήσει με άλλες στις διακοπές του, (που θα κάναμε μαζί και καλα), και με τα φιλαρακια του διασκεδάζει. Νιώθω χαζή, ειμαι, αλλά μου έκανε μεγάλη ζημιά μέσα μου, και μου λειπουν όλες οι αγκαλιές και οι στιγμές που είχαμε, οι καλες δηλαδή. Πολλές φορές σκέφτομαι πως εγώ φταίω, ότι για να με κατηγορεί εγώ φταίω, εγώ κατέστρεψα την σχέση μας, αλλά έκανε λάθη που με πλήγωσαν. Ναι, ήμουν υπερβολικά ζηλιάρα, πως να τον εμπιστευτώ όταν με απαταει; Όταν αθετεί υποσχέσεις που μου έδωσε; Όταν κάθε μηνα γίνεται και κάτι και καταστρέφεται η εμπιστοσύνη μου; Μα δεν το καταλάβαινα ότι έπρεπε να το τελειώσω εκεί, τον αγαπούσα ήθελα να ειμαι κοντά του. Απορώ πως μπορεί να είναι τόσο αναίσθητος, με έκανε μπλοκ από ολα, και εγώ πριν καθόμουν και του έλεγα ποσο μου λείπει, τον παρακαλούσα να γυρίσει, έχασα την αξιοπρέπεια μου και ντρεπομαι για αυτό. Θέλω να γίνω καλα, να βρω τον εαυτό μου, να βρω την κοπέλα που ήταν χαρούμενη πριν πέσω στα χέρια του. Και ακόμα του εύχομαι τα καλύτερα..
4
