ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Δεν το θεωρείς άδικο που εγώ ακόμη ξυπνάω με κλάματα και με την ελπίδα να είχα ξύπνησει δίπλα σου. Με τόση ελπίδα ότι ίσως θα με πάρεις τηλέφωνο η θα μου στείλεις ένα μήνυμα η ότι θα με δεις έξω και θα με αρπάξεις και θα με φιλήσεις μπας και νιώσω ότι αναπνέω ξανά.Αλλά εσυ ξυπνάς και στέλνεις καλημέρα σε άλλη? Και εγώ που τ έκανα όλα, σε κυνηγησα μέχρι να ισοπεδωθεί η αξιοπρέπεια και ο αυτοσεβασμός μου εχω μείνει με τίποτα. Γτ το κανείς αυτό σε μένα? Εγώ που έμεινα εδώ? Και κάθε φορά που σκέφτομαι να σου στείλω ένα μήνυμα θυμάμαι πόσο σκουπίδι με έκανες εκείνη τη νύχτα που ήμουν τόσο μεθυσμένη και το μόνο π ήθελα ήταν να με πάρεις αγγαλια...φοβάμαι την στιγμή που ίσως γυρίσεις και είναι πολύ αργά. γι αυτό σου λέω γύρνα τώρα..