ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Γιατι να εχεις εναν καλο φιλο που τον εμπιτευεσαι και τον αγαπασ τοσο πολυ,που ξερεις οτι ποτε δεν θα σε αδικησει η θα σε υποτιμησει.δεν θα σε ζηλεψει και θα σε προσεχει οπως προσεχει τον ιδιο του τον εαυτο και ξαφνικα μια ομορφη μερα, μετα απο καποια ανεκτιμητα χρονια φιλιας, συνειδητοποιησεις οτι δεν ηταν ποτε ετσι?Οτι εσυ εβλεπες κατι δοιαφορετικο και ονειρεμενο?Οτι στην πραγματικοτητα απλα σε ζηλευε ασχημα και κακα?Γιατι να δινεσαι τοσο και τελικα να ανακαλυπτεις τοσο ασχημα αισθηματα?Και βρισκεσαι να απορεις "τι στο διαολο εκανα στον θεο και με μουτζωσε ετσι?!!"Αλλα η ζωη συνεχιζεται!Ετσι δεν λενε?