ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ήμασταν μαζί 3,5 χρόνια πήγα στρατό χωρίσαμε μετά με κοινή απόφαση.8 μήνες περάσαν που ήθελες να ήμαστε μαζί στον 9ο μήνα έγινε κάτι ανταλλάξαμε κάποιες κουβέντες και αναζωπυρώθηκε η φλόγα μέσα μου.έκανα τα πάντα για να ξανα ήμαστε μαζί παραλίγο να αφήσω τα πάντα για εσένα, έκανα το ταξίδι να έρθω εκεί για λίγες μέρες! Με δέχτηκες πίσω για δύο μέρες και μετά με έδιωξες δύο φορές σε 10 μέρες. έφυγα μακριά πάλι. Είπες ήθελες να κρατήσουμε σχέση επικοινωνίας γιατί με αγαπάς και δεν θες να χαθούμε. το προσπάθησα από όταν έφυγα, όμως εσύ χάθηκες τελείως με απέφευγες.Σου ζήτησα μία χάρη (δεν σου επηρέαζε την ζωή δεν έχανες τίποτα μόνο θα με βοηθούσες).... δεν σου είχα ξαναζητήσει κάτι ποτέ ενώ σου είχα προσφέρει άπειρη ψυχολογική και όχι μόνο στήριξη όσο ήμασταν μαζί και όσο ήμασταν χωρισμένοι !με έγραψες πάλι ούτε μου είπες αν το έκανες, ενώ εγώ περίμενα ένα μήνυμα "ναι το έκανα" όχι "δεν το έκανα" σου στέλνω 2 μέρες μετά να δω τι έκανες και σου έστειλα και κάτι που ήθελες να φτιάξεις και βαριόσουν (μου έφαγε ώρες και υπομονή να το κάνω) ήσουν απόμακρη και μου πετάς και ένα δεν ήξερα ότι περίμενες απάντηση!χαλιέμαι σου λέω μακάρι να μπορούσα να ήμουν και εγώ έτσι απόμακρος όταν είχαμε πρώτο χωρίσει την πρώτη φορά δεν θα ταλαιπωρούμασταν καθόλου. μου λες ότι με νοιάζεσαι και να μη νευριάζω, δεν απαντάωτην άλλη μέρα μου στέλνεις σα να μην έγινε τίποτα να μου πεις τι κάνεις και να μάθεις τι κάνω κι εγώ. Σου λέω να μην νιώθεις οίκτο για εμένα και να μην μου στέλνεις επειδή νοιώθει άσχημα που στην είπα την προηγούμενη μέρα. είπαμε κάμποσα κατέληξες ότι δεν μπορούμε να μιλάμε ακόμα γιατί σε πονάω! (εγώ που με έχεις σκοτώσει τον τελευταίο καιρό!!!) και θα ξαναπροσπαθήσεις στο μέλλον.Το βράδυ βγαίνω, πίνω... στέλνω μηνύματα σου είπα τα πάντα παράπονα κυρίως... γιατί να με ενοχλείς, γιατί δεν μου στάθηκες όταν σε είχα ανάγκη, γιατί είπες να μιλάμε ενώ δεν το θέλεις κ.α. εσύ μου απαντάς με τα δικά σου...σε παίρνω τηλ, είπα βαριά πράγματα στο κλείνω με ένα ψόφα αν θυμάμαι καλά (δεν το εννοούσα, δεν το εννοώ, δεν ξέρω τι έγινε και το είπα. δεν νομίζω να σου άξιζε)πάω να σου στείλω με έχεις μπλοκάρει στο messenger σε παίρνω τηλ, το έχεις κλειστό παίρνω έναν γείτονα σου να σου πει να με πάρεις αλλιώς θα πέσω στο λιμάνι να πνιγώ (2 μέτρα μπροστά μου ήταν η θάλασσα, το ένοιωθα δεν ήξερα αν θα το έκανα)μιλήσαμε ξανά με έπιασε κρίση πανικού και είχα παραλύσει άκουγα από πίσω εσένα να προσεύχεσαι για εμένα κάποια στιγμή συνήλθα το είχες κλείσει? το είχα κλείσει? δεν ξέρω τι είχε γίνει! σε πήρα ξανά αφού είδα με έσβησες και από το fb σε έβρισα και στο έκλεισα. τελειώσαμε πλέον. μετά από όλα αυτά το ξέρω και να μην το ήξερα μετά από όσα είπα, όσα είπες δεν θα μπορούσαμε να ξαναήμαστε μαζί!!με σκότωσες και ακόμα σε αγαπάω δεν μπορώ να το καταλάβω. τι μπορώ να κάνω? τι πρέπει να κάνω?