ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Αυτό το κείμενο το γράφω κυρίως για ξέσπασμα ίσως και απο ενοχές δεν ξέρω. Είμαι πολύ νέα σε ηλικία και όμως νιώθω οτι δεν έχω περάσει καλά στην ζωή μου. Ο πατέρας μου είχε μια τάση να με αγνοεί και να με χλευάζει όπως και πολλοί άνθρωποι τις γειτονιάς φιλοι συγγενής και συνομιληκοι μου. Είμουν ενα παιδι χωρισμένων γονιών καταδικασμένη να μπλεξω με ουσίες και να αποτυχω στην ζωή μου και γενικά σαν παιδί δεν έχω περάσει πολλές καλες στιγμές μονο κοροϊδίες και τσακωμούς μπορω να πω πως δώδεκα χρόνια εκπαίδευσης παντα είμουν η στιγματισμένη στο λύκειο εκανα τις πρωτες μου ΚΑΛΕΣ παρέες και απο εκεί εξελίχθηκαν και εκανα παρα πολλές παρέες . Τεσπα απλα βλέπω τους συνομιληκους μου να κανουν τις εκδρομές τους τα ταξίδια τους να είναι μεγάλες παρέες και εγώ επειδή δεν βγαινω οικονομικά δεν μπορω να κάνω τπτ. Μια φιλη μ βγήκε miss μπικίνι και οι δικές μ φίλες μ δείχνουν συμβουλες πως να κρυψω τα ελλατωματα της παρουσιας μου.... Θέλω να κάνω πολλά πραγματα και δεν μπορω και τώρα π αναγκαζομε να γίνω οικονομικός μετανάστης και ξέρω οτι είμαι σε ενα σημείο της ζωής μου που μπορω να τα αλλάξω όλα σκευτομε όσους πέρασαν έστω και λίγο καλύτερα απο εμένα και τους μισώ. Σκευτομε διαρκώς ποσο γαματη θα γίνω και όταν περάσει ο καιρός να τους το τριψω στην μούρη αλλά νιώθω τύψεις δεν μ έχουν κανει τιποτα κακό για να σκευτομε έτσι.... Αλλά νιώθω κακία νιώθω παρατημένη υποτιμημένη και παραμελημένη.... Δεννθελω να σκευτομε έτσι δεν θέλω να γίνω η κακιά της ιστοριας