ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Εδω κ λιγο καιρο με διεκδικει ενα παιδι, με τον οποιο γνωριστηκαμε σε κοινη παρεα. Βγαινουμε εδω κ 1 μηνα περιπου (συνολικα εχουμε βγει περιπου 8 φορες) κ ολες τις φορες βγηκαμε με δικη του πρωτοβουλια. Εγω ποτε δεν εκανα την πρωτη κινηση, για να βρεθουμε (παρολο που κ μενα μ αρεσει αυτος). Οχι δεν το παιζω δυσκολη ή κατι τετοιο, απλα σαν ανθρωπος ειμαι αρκετα κλειστη και, για να αφεθω σε καποιον, θελω λιγο χρονο. Ε και μεχρι να αφεθω, δεν ειμαι πολυ θερμη απεναντι στον αλλον, κραταω καποιες αποστασεις. Το κανω ασυνειδητα, ετσι μου βγαινει. Στο παρελθον οι περισσοτεροι αντρες που με διεκδικουσαν κ εβλεπαν οτι δεν ειμαι τοσο θερμη απεναντι τους, ξενερωναν κ πηγαιναν γι αλλα. Κ δεν τους αδικω, αν τους φαινομαι αδιαφορη, ειναι λογικο να μην θελουν να χανουν τον χρονο τους μαζι μου κ να πανε παρακατω. Αλλωστε ολοι εχουν κ εναν εγωισμο κ ειναι λογικο καποια στιγμη να σκεφτουν "οκ, εγω της εχω προτεινει τοσες φορες να βγουμε, δεν προτεινω αλλη φορα. Αν ενδιαφερεται κ αυτη, ας κανει κ αυτη μια φορα την πρωτη κινηση". Ο συγκεκριμενος ομως, παρολο που εγω δεν ειμαι τοσο θερμη απεναντι του, για καποιο λογο δεν σκεφτεται αυτα που ειπα παραπανω, αλλα επιμενει να με διεκδικει. Κ του βγαινει σε καλο απ οτι φαινεται, γιατι οσο πιο πολυ τον γνωριζω, τοσο πιο πολυ νιωθω οικεια μαζι του και αφηνομαι. Απλα απορω, δεν μπηκε ποτε στη διαδικασια να βαλει μπροστα τον εγωισμο του κ να πει "δεν γινεται να προσπαθω μονο εγω, ας κανει κ αυτη κατι"? Θα μου πειτε, αντι να λεω παλι καλα που ο ανθρωπος ασχολειται μαζι μου, αντι να την κανει με ελαφρα, οπως οι αλλοι, παραπονιεμαι κ απο πανω? Δεν παραπονιεμαι, απλα απορω, με τι κινητρο συνεχιζει? Εγω δηλαδη αν ημουν αντρας και διεκδικουσα μια γυναικα που εδειχνε τοσο απομακρη, δε θα επεμενα, θα συμπεραινα οτι δεν ενδιαφερεται και θα πηγαινα παρακατω. Και ναι, το ξερω οτι ειναι στο χερι μου να του δειξω οσα νιωθω κ να μην τον αφηνω να αμφιβαλλει, απλα θελω λιγο χρονο.