ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Είμαι φίλη με έναν πρώην συνάδερφό μου, που εργαζομασταν σεζον 2 χρόνια στο ίδιο ξενοδοχείο. Φέτος τον χειμώνα ήρθαμε πιο κοντά και κάναμε μια πολύ καλή φιλία αν και εγώ 20 και εκείνος 33. Γενικά είναι ένας άνθρωπος πολύ δύσκολος και δεν ανοίγεται εύκολα όμως με εμένα έκανε την εξαίρεση και εν τέλει γίναμε πολύ καλοί φίλοι. (Τον έχω στηρίξει και σε καποια ερωτικά θέματα που ειχε με μια φίλη μου απο το ξενοδοχείο και αυτη αλλά και ψυχολογικά).Τέλος πάντων ειχε κανονίσει να πάει σε ενα αλλο ξενοδοχείο, μου ειχε πει ότι είχαν πέσει υπογραφές, ειχε συνεννοηθεί τα ρεπό του, καλύτερα λεφτά κλπ. Και σήμερα το πρωί ανακαλύπτω τυχαία από μια φωτογραφία που ανέβασε στις ιστορίες του Instagram ένας άλλος μας συνάδελφος ότι ξαναπηγε εκεί που δουλεύαμε. Γιατί εκνευρίστηκα? Γιατί εγω ειχα το άγχος του επειδή δεν έχει στήριξη από κάποιον αν θα είναι καλά στο καινούργιο του περιβάλλον, γενικά αν θα είναι καλά που είναι σε ενα νησί μόνος του, τον ρώτησα Πώς πάει η καινούργια δουλειά και με δούλευε και έλεγε ότι πάει μια χαρά. Και του στέλνω και γω και του λέω "προς τι η κοροϊδία? σε έχω κατακρίνει ποτέ για οτιδήποτε μου έχεις πει? Γιατί δεν το είπες από την αρχή? " και μου έλεγε ότι και καλά μου το ανέφερε αλλά εγώ δεν το κατάλαβα ενώ συγκεκριμένα η συζήτηση ήταν: Εγώ: -Θα περάσεις καλύτερα στο καινούργιο ξενοδοχείο απ ό,τι στο παλιό. Καλή δύναμη. Αυτός: - θα περνάω καλά και ας είναι και στο παλιό. Δεν μπορώ να καταλάβω τον λόγο να με δουλεύει ο άλλος μέσα στη μάπα ενώ τον αγαπάω και τον στηρίζω σε ό,τι μου έχει πει. Γιατί έτσι φίλε μου? Πολύ με στεναχώρησες.