Μπραβο σου για το χαρακτηρα σου και την ανθρωπια σου...ελπιζω να το νιωθεις οντως αυτο που κανεις γιατι (χωρις φυσικα να υπονοω κατι για σενα, δε σε ξερω) πολλοι που συναναστρεφονται ανθρωπους με ειδικες αναγκες το κανουν για να νιωσουν αυτοι ανωτεροι. Δε λεω οτι συμβαινει σε σενα, ελπιζω να μη συμβαινει και να εισαι οντως τοσο καλοκαγαθη. Περα απο αυτο, να ξερεις οτι ο ανθρωπος εχει φυση κακη και ο,τι δεν καταλαβαινει ή ειναι αγνωστο σ αυτον ( πχ οταν βλεπει αναπηρους επειδη για τον ιδιο ειναι κατι που δεν το βιωνει ο ιδιος αρα του ειναι αγωνστο) για να το διαχειριστει το κοροιδευει ή το φοβαται. Οπως δυστυχως κ με τους γκει παλιοτερα, που οι περισσοτεροι τους θεωρουσαν παρακμιακους επειδη δεν ειχαν ερθει σε συναναστροφη μ αυτους, ενω τωρα αρκετες νεαρες παρεες εχουν απο εναν γκει. Επισης, τα παιδια και οι εφηβοι ειναι αυτοι που κοροιδευουν με το χειροτερο τροπο και οι πιο σκληροι ουσιαστικα, επειδη δεν εχουν μαθει ακομη να κρατανε αυτα που σκεφτονται γ τον εαυτο τους. Μην περιμενεις να αλλαξει παντως κατι, ο κοσμος παντα ετσι ηταν κ θα ειναι. Η μαζα μισει ο,τιδηποτε διαφερει απο αυτην, στην ουσια επειδη δεν καταλαβαινει πώς να το χειριστει ( πχ αναπηρο παιδι στο σχολειο που πεφτει θυμα bullying) και νιωθει αμηχανα ή επειδη της ειναι αγνωστο και το φοβαται. ειναι ολα μηχανισμοι αμυνας. η φυση μας ειναι απαραδεκτη!
1.6.2015 | 21:49
Γιατι? Γιατι??
Είμαι 17 ετών και έχω απογοητευτεί, ήδη, από το ανθρώπινο είδος, εις το οποίο ανήκω και εγω η ιδια. Έχω δυο ξαδέλφια με συνδρομο down, που υπεραγαπω όσο και τα υπόλοιπα. Μου αρέσει να πηγαίνω βολτες μαζί τους, αν και δεν βλέπω κάτι διαφορετικό, πέραν των μικρών λεπτομερειων, κανενα απο τα υπολοιπα ξαδελφια μου βγαίνουν μια μικρή έστω βολτιτσα. Σιχαίνονται, βαριουνται, εχουν πιο σοβαρες ασχολίες, κλπ. Με πληγώνει η συμπεριφορά τους, πραγματικά, και όχι μόνο αυτών. Δεν το λέω για να φανώ "καλή" ή οτι έχω απωθημένα. Έτσι είναι. Βγήκαμε πρόσφατα μια βόλτα. Καθίσαμε σε ένα παγκάκι με θέα όλη την πόλη. Όλα ήταν καλά, μέχρι που ήρθε μια παρέα (αποτελούμενη από 3 άτομα, το αγόρι 20-22 ,το κορίτσι 17-18 και τη κοπέλα 17-18 που κράταγε το φαναρι) και κάθισε στο διπλανό παγκακι. Από τις σιωπηλες (που δεν ηταν και τοσο σιωπηλες) συζητησεις τους καταλαβα πως τους πιάσαμε το "παγκάκι" τους. Αφου φώναζαν σαν τις μαιμούδες πως θα καλέσουν τον δήμο για νέα παγκακια. Σκεφτηκα να φύγουμε να πάμε σε κάποιο απο τα υπόλοιπα 4 που είχε εκεί αλλά μετα λέω, ας κάνουν λίγη υπομονη ουτως η αλλως σε 5 λεπτα φευγουμε. Μιλούσαμε, λοιπόν, μεταξύ μας, εγώ και τα ξαδέλφια μου, για τις διακοπές μας φέτος, για το διαβασμα μου, για την δουλειά που κάνουν και αλλα πράγματα απλά καθημερινά.Όσπου ακούω το αγόρι της παρέας άρχισε να γελάει. Κοιταξε αρκετές φορες προς το μέρος μας και γελασαν και οι άλλες μαζί μας. Μετα από ενα λεπτάκι περίπου άρχισαν να κοροιδευουν πιο έντονα, πιο αισθητά, τον τρόπο που μιλούσαν. Γύρισα, τον κοιταξα και σώπασε για λίγο. Μετά ξαναξεκίνησαν. Γύρισα και τον ρώτησα "ποιο είναι το αστείο? Πες μας και εμάς να γελάσουμε" αποκρίθηκε απλά "τιποτα τίποτα" και σώπασε. Δεν είναι η πρώτη φορά που βιωνω την ανωριμότητα των ανθρωπων. Η κολλητη μου είναι κωφάλαλη και συνεννοούμαστε με την νοηματικη. Όταν καθίσαμε δίπλα στη θάλασσα και κοιτουσαμε τον ουρανο, ενδιαμεσα μιλουσαμε. Ειδα την παρέα των αγοριων που ήταν πιο δίπλα, κατα πολυ μεγαλύτεροι, 26 και ανω, γελουσαν και κοροιδευαν τα νοηματα που κάναμε για να μιλήσουμε.Εγώ, δεν εχω πρόβλημα, και ποτε δεν θα έχω. Δεν μου σταθηκε εμπόδιο η διαφορετικότητα για μια βολτα, ούτε η σιωπή για μια συνομιλία... "Δωσε με το χερι σου και κρατα το δικο μου να ξεφυγουμε απο την φρικη, δωσε μου το γελιο και οχι αλλης μιας μερας καταδικη."https://www.youtube.com/watch?v=ARz3mjRsSP4Συγνωμη για την έκταση.
2
