ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ήσουν φίλος μου. Περάσαμε πολλές όμορφες στιγμές.Γελουσαμε συχνά. Όλο αυτό εξελίχθηκε σε έρωτα. Σε έλξη, σε ανάγκη σε πάθος. ΣΕ κάτι μικρής διάρκειας. Όμως ήταν αυτό ακριβώς που νοιωθαμε και θέλαμε και οι δύο εκείνο το διάστημα. Δεν κερατώσαμε κανέναν δεν το ζήσαμε εις βάρος κανενός. Μπορεί να μην υπήρχε μεγάλη φλόγα να μην ήταν ότι φαντάστηκα με αλλά ήταν κάτι που ανεβαζε και τους δύο μας. Αυτο που ενιωθα για σενα δεν μπορουσα να το περιγραψω ηθελα να σε νιωθω απλα διπλα μου αλλα συντομα καταλαβα οτι μας ελειπε ο αυθορμητισμος ,η σωστη επικοινωνια,η ελλςιψη εκφρασης των οσων νοιωθαμε η χημεια με λιγα λογια..Θέλαμε να κρατήσουμε τα καλά γιατί σαν μεγάλα παιδιά ξέραμε ότι δεν οδηγούσε πουθενά.Προχωρήσαμε τη ζωή μας και το μόνο που ήθελα ήταν να είσαι καλά όπου και αν είσαι όπως αυτό σου απάντησα και στο τελευταίο μήνυμα που μου εστειλες γιατί άσχετα με ότι είχαμε περάσει σε αγαπούσα σαν φιλο. Εκεί τελείωσε για μένα. Όμως όχι και για σένα που παρ όλο εξωτερικά εδειχνες ότι το ξεπέρασες υπόγεια έπαιζες παιχνίδια εξουσίας και τονωνες την αυτοπεποιθηση σου εις βάρος μου. Ήθελες να μάθουν όλοι τη μισή μας ιστορία εκεί όπου εγώ ήμουν αυτή που τρελάθηκε για πάρτη σου χρόνια πριν χωρίς να σεβαστεις την σημερινή μου ζωή. .χωρίς να παραδεχτεις τις δικές σου αδυναμίες ή αν ικανότητες. Χωρίς να σκεφτείς και να εκτιμήσεις ούτε λεπτό από τα όσα ζήσαμε..Αυτό που με πόνεσε περισσότερο ήταν το γεγονός ότι ακόμα και αν σε εστεινα στον τοίχο δεν θα είχες καμιά δικαιολογία και ότι όλα έγιναν λόγω των ηλιθιων ανασφαλειων σου και απλα ηθελες να με ριξεις στα ματια των αλλων..Εκείνη τη στιγμή λοιπόν κατάλαβα πόσο λίγος ένιωθες ως άνθρωπος. Γιατί ο άνθρωπος που αγαπά τον εαυτό του θέλει να είναι ευτυχισμένος. Και ευτυχία είναι να προχωράς μπροστά με τα λάθη και τις αδυναμίες σου και όχι κάνοντας κακό στον άλλον.θέλω να σου φωνάξω ένα μεγάλο σε ΣΙΧΑΘΗΚΑ..γιατί μετά από σένα έχασα την ηρεμια μου την υπομονή μου, τις ευαισθησίες μου, και πολλά άλλα που ντρέπομαι και μόνο που τα λέω. .Φυσικά και σε έχω ξεπεράσει όμως λυπαμαι γιατί υπάρχουν στιγμές που πραγματικά μετανιωνεις για κάποιους ανθρώπους τους οποίους έβαλες στη ζωή σου που ακόμα και αν η παρουσία τους ήταν ένα μάθημα στην προκειμένη δεν σου προσφέρουν κανένα μάθημα μόνο πικρία.