ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Αν το πάρουμε με την απλή λογική: ένας άνθρωπος που είναι σκάρτος - δε θα πω κακός, αν και το ήθελα, για μη με πείτε υπερβολική -, που π.χ. εκμεταλλεύεται τους πάντες προς όφελός του ή που έχει απορρίψει κάθε ηθικό φραγμό ή φέρεται διπρόσωπα/με αγένεια κτλ., η απλή λογική δε λέει πως ένας τέτοιος άνθρωπος θεωρείται απωθητικός/ανεπιθύμητος κι άρα απομονώνεται;"Είσαι τόσο σκατοχαρακτήρας που σου αξίζει που θα μείνεις εντελώς μόνος σου".. Εγώ γιατί βλέπω ότι οι σκατοχαρακτήρες, όχι απλώς δεν καταλήγουν μόνοι τους να μην τους κάνει κανείς παρέα, αλλά αντιθέτως είναι εξαιρετικά popular persons κι έχουν πληθώρα φίλων γύρω τους; Έχει πέσει το μάτι μου σε πάμπολλα προφίλ στο fb όπου ο άλλος μπορεί να εκφράζει ρατσιστικές/ναζιστικές/μισογυνίστικες απόψεις κι από κάτω να δηλώνουν σύμφωνοι μαζί του κι άλλα εκατοντάδες άτομα(είτε με likes είτε με σχόλια). Διαβάζω εδώ μέσα πολύ συχνά εξομολογήσεις κοριτσιών που λένε τον πόνο τους για το πόσο σκάρτα κι ύπουλα τους φέρθηκε μια φίλη τους, αλλά κατά τα άλλα συνεχίζουν να κάνουν παρέα μαζί της και να την αποκαλούν μάλιστα και κολλητή!Μήπως τελικά έχουμε φτάσει στο σημείο να θεωρείται το κακό πιο ενδιαφέρον και πιο κουλ, γι' αυτό και τραβά τόσους πολλούς ανθρώπους όπως το σκατό τις μύγες;