8.1.2015 | 22:53
Γιατί σιωπούν οι άνθρωποι στις κρίσιμες στιγμές;
όποιος σιωπά προφανώς και συναινεί...προφανώς φοβάται!Όσο φοβάσαι, θα πεθαίνεις!Φοβάσαι ρε! Φοβάσαι πολύ!Aν δεν φοβόσουν δεν θα σάπιζες μέσα στη συννενοχή και την απάθεια!Μέχρι να το πείς φωναχτά!'Ναι φοβάμαι αυτό, ναι θα το αντιμετωπίσω!'Θα καταντάς...όλο κάτι χειρότερο,κάτι πιο μίζερο απ'ότι χθές!Αυτή δεν είναι η δική σου ζωή και αν δεν σταματήσεις θα ζείς με ένα μεγάλο βάρος,αυτό της εκδοχής.Πώς θα ήταν άραγε αν ήμουν ο εαυτός μου,άν έκανα αυτά που ήθελα?Πώς θα ήταν αν τα κατάφερνα?Σαν να μη γεννήθηκες ποτέ είναι!Μια αξιολύπητα συγκιριακή ζωή.Πίσω σου υπάρχουν άτομα που τους ανέθεσες το ρόλο σου.Να καθορίσουν,δηλαδή τη ζωή σου,την υπαρξή σου,τα θέλω σου!Άν ήσουν ευτυχισμένος δεν θα με πείραζε,αλλά δεν είσαι!Και αυτή η καθημερινή αυτοκτονία σου με ανατριχιάζει,μου θυμίζει τον ήχο της κάνης όταν έστρεφα και εγώ το πιστόλι του φόβου πρός εμένα!Μη σκεφτείς πάλι τι θα μπορούσε να συμβεί!Ρίξε ένα χαμόγελο και βούτα στη ζωή με όρεξη,με νεύρο και αυτοπεποίθηση!Διεκδίκισε οτι σ αρέσει και κάντο δικό σου,με ευγένεια και ταυτοχρόνως με τσαμπουκά.Προσπάθησε για αυτούς τους ανθρώπους που πάντα ήταν δίπλα σου και δεν ζήτησαν τίποτα,για τις όμορφες στιγμές και τα ξεκαρδίσματα,για ένα ξέφρενο χωρό,για ένα βλέμμα αγάπης προσπάθησε!Πώς γίνεται να φοβάσαι την αλλαγή αφού είσαι ένα συνεχώς μεταβαλλόμενο όν.Γεννιέσαι-γερνάς,γελάς-κλαίς,μισείς-αγαπάς.Είσαι η αλλαγή και όσο την εμποδίζεις θα διστυχείς!Για αυτό σου λέω ,σταμάτα να φοβάσαι!Γιατί να!Άν φοβάσαι αρχίζω να φοβάμαι και εγώ.Φοβάμαι ότι οι φόβοι σου δεν θα μας αφήσουν να αγαπηθούμε αληθεινά!Και αν δεν μπορέσω να αγαπηθώ αληθεινά με τους ανθρώπους,πώς θα μπορέσω να απολαύσω το ταξίδι μου?Είναι μόνο μια φορά και δεν θα ξανάρθει!Θέλω να το απολαύσουμε μαζί! Σ'αγαπώ.Υ.Γ.Όταν έχεις ζήσει το φόβο,δεν γίνεται να μην αγαπάς οποιονδήποτε άλλο φοβάται! Απλά τον αγαπάς, γιατί τον καταλαβαίνεις!