ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Γιατί με θυμούνται όταν είμαι αλλού παύλα έχω προχωρήσει παύλα έχω αλλάξει παύλα περνάω καλά;Παραδείγματα:1. Ένας "φίλος" από την πόλη μου ξέρει ότι εδώ που σπουδάζω δεν έχω παρέες ούτε λεφτά ούτε βγαίνω, όλο αυτό το διάστημα ούτε φωνή ούτε ακρόαση κ άμα στείλω μιλάει ψυχρά όταν όμως είδε ότι πήγα Αθήνα, ότι βγήκα, ότι έκανα το τάδε τσουπ αμέσως στέλνει κ ρωτάει τι κάνω κ που είμαι.2. Μια "φίλη" που έχουμε χαθεί. Με είχε στο γράψιμο από όταν βρήκε νέες παρέες κ απέφευγε να με χαιρετήσει κ έκανε πως δεν με βλέπει κ μόλις βρήκα και εγώ νέες παρέες κ περνούσα καλά άρχισε να χαιρετάει σαν την κότα κ ήθελε να χωθεί.3. Ένας τύπος από το ινσταγκραμ που ήταν να βρεθούμε παλιά κ ούτε βρεθήκαμε ποτέ γιατί "δεν ήταν ευκαιρος" βλέπει ανεβάζω ωραία φωτό αρχίζει τα λαικ και στέλνει μήνυμα "επ τι κάνεις;", "Που χάθηκες;" 4. Ένας άλλος τύπος από το γυμναστήριο που κάτι είχε γίνει πέρυσι κ είχα φάει κόλλημα μαζί του, το ήξερε κ με είχε στο φτύσιμο κ με άφησε να ψήνομαι, μόλις πέρασε ο καιρός κ είδε ότι τον έγραψα κ προχώρησα άρχισε τα λαικ, τα σκουντηγματα, έπειτα μόλις είδε ότι έβγαινα κ πέρναγα καλά το καλοκαίρι τσουπ μήνυμα, μόλις είδε ότι έχω βελτιώσει την εμφάνιση μου τσουπ ξαναεμφανίζεται κ μου πρότεινε κ ν βρεθούμε, μόλις άρχισα να ανταποκρίνομαι ξαφνικά με φτύνει κ στον πάγο πάλι.Γιατί οι περισσότεροι λειτουργούν έτσι; Μόνο σε μένα συμβαίνει αυτό; Και έχω ξενερωσει και στεναχωρηθεί απίστευτα ρε παιδιά. Αισθάνομαι ότι δεν έχω καθόλου αξία σαν άτομο, λες και είμαι αντικείμενο προς χρήση των άλλων οπότε με θέλουν αυτοί με έχουν κ οπότε δεν με θέλουν με πετάνε. Γιατί όλοι κολλάνε στην επιφάνεια; Γιατί όλοι θέλουν κάτι να κερδίσουν από μένα και αν δεν έχουν κάτι να κερδίσουν με κάνουν περα;