ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Αν δεν έχεις τη δική σου επιχείρηση ή αυτόνομη εργασία, κάθε άλλου είδους δουλειά είναι δράμα. Είτε αυτό λέγεται ιδιωτικός είτε δημόσιος τομέας. Έχεις τον κάθε κομπλεξικό π-π-αρα πάνω από το κεφάλι σου να σε ζαλίζει ή να σε μειώνει. Δέχομαι ότι κάποια άτομα λόγω ηλικίας και εμπειρίας έχουν το δικαίωμα να σου πουν μια κουβέντα παραπάνω. Ο τρόπος τους όμως συνήθως είναι χυδαίος. Με τη δύναμη της εξουσίας που κατέχουν είναι ικανοί να σε μειώσουν σαν προσωπικότητα ατομικά ή ακόμα και μπροστά στους υπόλοιπους συναδέλφους σου. Και δίκιο να έχεις λοιπόν τρως την προσβολή στη μάπα και την καταπίνεις σαν σκουπίδι, για να μη χάσεις τη δουλειά σου. Οι συνάδελφοι; Απόντες και απούσες. Δεν τολμούν επίσης να αντιδράσουν. Μόνο σε κοιτάνε στα μάτια φοβισμένοι και αθόρυβα σου λένε λίγο πολύ βγάλτα πέρα μόνος σου. Για πόσο όμως θα αντέχεις αυτή την κατάσταση; Δε θα πρέπει κάποια στιγμή να αντιδράσεις; Κάπως έτσι αντέδρασα σήμερα και έμεινε κάγκελο η άλλη. Νιώθω μόνο τυχερός που δεν τη χαστούκισα. Η οργή μου ήταν τόσο μεγάλη και είχα ένα τεράστιο δίκιο, που ήθελα να τη χτυπήσω. Σίγουρα αύριο το πρωί θα με τιμωρήσουν με κάποιο τρόπο για την "απρεπή" μου συμπεριφορά, αλλά τα πρόβατα ξυπνήσανε. Τέλος στην εκμετάλλευση και την κακομεταχείριση. Ειδικά όταν εμπλέκονται αδύναμες ομάδες όπως παιδιά ή ηλικιωμένοι δε θα σιωπήσω ποτέ ξανά.