ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

και πηγα σπιτι του ως καλεσμενη να φαω το μεσημερι μιας και εψηναν στη σουβλα.Ο μεγαλος αδερφος του αρραβωνιαζεται αυριο(24 ετων) και μολις κατσαμε στο τραπεζι, ευχηθηκαμε ολοι και πεταγεται ο πατερας του δικου μου και απευθυνεται σε μενα "Του χρονου Γ....(εγω) τα Χριστουγεννα να ετοιμαζεστε και εσεις σιγα σιγα"Και μενω με μια φατσα "WHAAT??!".Πεταγεται ο συντροφος μου και του λεει ασε μας ρε πατερα να πουμε.Εγω μετα το πρωτο σοκ και αφου ντραπηκα και κοκκινησα, χαμογελασα πικρα και αρχισα να τρωω.Με εφερε σε δυσκολη θεση..Αντιλαμβανομαι οτι ζουν σε χωριο και εχει μεγαλωσει με αλλη νοοτροπια και θελει να παντρεψει τα παιδια του, αλλα αυτα δεν τα λενε ετσι ρε παιδια.Ενταξει, θα μου πειτε δε σου ειπε να πας να πνιγεις.Παιδια ειμαι μονο 20, ο φιλος μου 21 και ο πατερας του το εννοουσε αυτο που ελεγε.Ειμαστε 2 χρονια μαζι, ημαρτον δηλαδη.Εγω αυτα τα περι σοβαρης δεσμευσης αν αρχισω να τα σκεφτομαι θα ειναι απο τα 26-27 και μετα.Επισης, δε γουσταρω να ανακατευονται οι αλλοι στα προσωπικα μου και θα επρεπε να ειναι αυτονοητως σεβαστο αυτο θεωρω με το λιγοστο μυαλο μου..Ο μονος που δεν το σεβεται ειναι ο πατερας του που θελει ντε και καλα να συμπεθεριασει με τους δικους μου (στο διπλανο χωριο) και οι δικοι μου που ειναι πιο λαρτζ και ανοιχτομυαλοι αντιλαμβανομαι οτι κρατανε αποστασεις για να μην του δωσουν θαρρος.Πχ μου ειπε 100 φορες να πω στους δικους μου να πανε σπιτι του για καφε και το απεφευγα, αλλα με το πες πες με επρηξε και του ειπα ευγενικα οτι στην τελικη αν θελει να τους καλεσει αυτοπροσωπως και οτι εγω δεν ανακατευομαι.Δηλαδη τι θα βγαλει με τον καφε θα συζητησουν τα περι προικας;Γελαει ο κοσμος, ικανο τον εχω!Και τι δουλεια εχουν οι δικοι μου να νταραβεριζονται περα δωθε στα σπιτια λες και ειναι συμπεθερια;!Τους βγαζω το καπελο παντως των δικων μου γιατι ετσι κρατανε μια πισινη και για μενα και δε με "εκθετουν".Ειμαι σε μια περιεργη κατασταση οπου δε μπορω να συναντω αλλου τον συντροφο μου παρα σπιτι του ή σπιτι μου.Και εχω αναπτυξει σχεσεις με την οικογενεια του, αλλα ο πατερας του πεταει συνεχως τετοιες μπαρουφες και δε μπορω, αισθανομαι σα χαζη!Και τι ακριβως απαντηση να δωσεις χωρις να τον προσβαλλεις τον αλλον?Δε σηκωνω την παραμικρη κουβεντα σε τετοια θεματα παρα μονο απο τους γονεις μου συμβουλες που το κανουν και διακριτικα.Τελος!Οχι που ειπε αυτο ο πατερας του συντροφου μου και με ξενο κοσμο στο τραπεζι..Η μητερα του απο την αλλη πολυ διακριτικη γυναικα, δεν ανακατευεται καθολου ως οφειλει να κανει.Και 40 χρονων να ημουν παλι δε θα μου αρεσε να το πει αυτο καποιος.Και που ξερει οτι εγω θελω να αρραβωνιαστω ή να παντρευτω;Που ξερει αν θα χωρισουμε ή οχι;Εδω λεμε δε βρισκουμε δουλεια να ζησουμε να σταθουμε στα ποδια μας σαν νεοι ανθρωποι και ενδεχεται να μας φαει και η ξενιτια και ο αλλος καιγεται να παντρολογησει τους γιους να εχει να λεει οτι τακτοποιησε τα παιδια του. Ακου εκει λογικη ανθρωπου..Τον δικαιολογω στο βαθμο της μορφωσης που διαθετει ή μαλλον δεν διαθετει και το σεβομαι, οπως σεβομαι ολους τους ανθρωπους ανεξαρτητως ιδιαιτεροτητων, αλλα και η μανα μου εβγαλε δημοτικο και ειναι κυρια και διακριτικη με τα ιδια της τα παιδια και περισσοτερο με των ξενων.Αυτα ειχα να βγαλω απο μεσα μου και ευχαριστω που υπαρχει και τουτος εδω ο ιστοτοπος και μπορω να τα εκφρασω οπως τα σκεφτομαι.Συγγνωμη για το κουραστικο και νευρικο κειμενο,να στε ολοι καλα!