ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

διαβάζω όλα αυτά τα δακρύβρεχτα,επαινετικά κλπ κλπ σχόλια,άρθρα μπλα μπλα για την γιορτή της μητέρας και τι να πω.Μάλλον μετά από την πολυετή λεκτική και σωματική βία που έχω υποστεί από την δική μου,δε νιώθω απολύτως τίποτα.Βασικά δεν ήθελα καν να την πάρω τηλέφωνο να της ευχηθω σημερα γιατι μου την δινει στα νευρα και μονο η ιδεα,αλλα τελικά πηρα για να μην δινω κακο παραδειγμα στα μικρότερα αδερφια μου.Ευτυχως έλειπε.Ουφ.Όσοι σας αγαπάνε/έχουν αγαπήσει η μητέρες σας,να τις χαίρεστε και να το εκτιμάτε.Δεν είναι αυτονόητη η αγάπη της μητέρας προς τα παιδιά της,ούτε κάνουν όλοι οι άνθρωποι για γονείς.Και τέλος,πόσο μα πόσο μου την δίνουν όλες αυτές οι υποκριτικές γιορτές που δεν μπορούν να κρύψουν την μπόχα μας