Γρήγορα (χθές!!) ξεκινάς μια δημιουργική απασχόληση που σου κινεί έστω και λίγο το ενδιαφέρον. Ή εθελοντισμό. Ψάξε online ή στο δήμο σου για σεμινάρια/εργαστήρια/ομάδες/οτιδήποτε. Ανοιξε ένα blog ή μια δωρεάν σελίδα σχετικά με αυτό. Εντάξου σε ένα fandom. Kάτι τέτοιο. Θα βρεις έτσι ένα κάποιο ενδιαφέρον που θα σου γεμίσει λίγο πιο σκόπιμα τον χρόνο σου (ώστε να βοηθηθείς πνευματικά-ψυχικά να μην τα βλέπεις όλα μαύρα) και θα γνωρίσεις άλλους ανθρώπους (ώστε να βοηθηθείς κοινωνικά-συναισθηματικά με την έστω κι αδιόρατη στήριξη που θα νιώσεις ότι δεν είσαι μόνη). Κι ίσως προκύψει και κάποια γνωριμία με άλλο ενδιαφέρον έτσι.
8.1.2018 | 17:29
γνωμες σκληρες μα ουσιαστικες;
γυναικα ετων 31, δουλειες περιστασιακες παρα το καλο πτυχιο, καταθλιψη πολλων χρονων,μηδεν αυτοπεποιθηση, χωρις εμπειριες στη ζωη, ο ορισμος του λουζερ..προσπαθει..ποτε ετσι ποτε αλλιως..εχει βαρυνει και φθαρει πολυ...ελπιδες να βρει ισορροπιες σε εναν κοσμο που τα παντα τρεχουν..
2