Συμφωνώ ότι προέχει η ηρεμία σου και καλά έκανες που απομακρυνθηκες. Ένα σημείο της εξομολόγησης όμως με εκνεύρισε. Γράφεις ότι η μαμά σου τα περίμενε όλα από εσένα, με την αιτιολογία ότι εκείνη δούλευε και κουραζοταν. Ο μπαμπάς χεράκια δεν είχε. Εκείνος δηλ δεν τα περίμενε όλα από εσένα, αφού δεν έκανε τίποτα. Ή μήπως αυτός δεν είχε υποχρέωση να συμμετέχει στις δουλειες του σπιτιού;
11.6.2020 | 16:43
Γονεις
Γεια σας , ειμαι 30 και θέλω να εξομολογηθώ ότι εδώ και καποιες εβδομάδες δεν μιλάω πια στους γονείς μου και προσπαθω να τους σκέφτομαι σαν να μην υπάρχουν ήδη. Πάντα με απογοήτευαν. Εριχναν ομηρικους καυγάδες που με οδήγησαν 2 φορές σε νευρικο κλονισμο μικρη. Ένιωθα πάντα μόνη, γιατί δεν με άκουγαν πάρα μόνο ήθελαν να ειμαι το καλό παιδί, όποτε ο,τι κ αν μου συνεβαινε ή με απασχολούσε, δεν το μάθαιναν. Από ένα σημείο και μετά είχα αναλάβει σπίτι μαγειρεμα σιδερωμα και σχολείο κ φροντιστήρια, επειδή η μητέρα μου τα περίμενε.ολα απο εμένα καθώς δούλευε κ κουράζοταν όπως έλεγε. Γενικώς όλα χάλια. Πρόσφατα, τσακώθηκαν παλι άσχημα αλλά αυτή τη φορά τους ξεκοψα. Έχω οικογένεια κ παιδί. Στεναχωριέμαι για την οικογένεια απο την οποία προέρχομαι ,αλλά πρέπει να προσέξω την οικογένεια που έχω.
2
