7.1.2013 | 22:22
Γράμμα...δίχως παραλήπτη
''Σ’ αγαπάω μα δεν έχω μιλιά να στο πωκι αυτό είναι ένας καημός αβάσταχτοςλιώνω στον πόνο γιατί νιώθω κι εγώο δρόμος που τραβάμε είναι αδιάβατοςκουράγιο θα περάσει θα μου πεις...''Πόση ανάγκη έχω να μάθεις και να μάθουν όλοι...πως υπάρχω για σένα. Αυτό που με πονάει περισσότερο δεν είναι το ότι δεν είσαι πλέον ερωτευμένη μαζί μου, αλλά ΤΟ ΟΤΙ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΩ ΠΛΕΟΝ ΣΤΗ ΖΩΗ ΣΟΥ...όπως κάποτε.Όλη μου η ζωή...μια καταστροφή. Αν όμως υπήρχες εσύ...ΥΓ.:να προσέχεις, αφού δεν μπορώ να σε προσέχω εγώ.
