ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Στο πρόσωπό του τα βρήκε όλαστο προσωπό της του γέλασ’ η ζωήήταν οι δύο που γίναν έναδυο ζωές μια ζωήδυο φωνές μια φωνήδυο καρδιές να χτυπάνε παρέακάθε μέρα γιορτή και μι’ αγάπη τρελήτότε που όλα κυλούσαν ωραίαΣήμερα βγαίνουν της αγάπης τα μαχαίριαΣήμερα τ’ όνειρο σκορπάΚαι του τη σπάει, του τη σπάει, του τη σπάει πολύκαι πόλεμος ξεσπάεικαι της τη σπάει, της τη σπάει, της τη σπάει κι αυτόςκι αυτό δεν το ξεχνάεικαι του τη σπάει, του τη σπάει, του τη σπάει πιο πολύνα βλέπει να πονάεικαι το τραβάει κι εκείνος μέχρι αίμα να βγειΣυνεπαρμένοι από το πάθοςέγιναν κάτοικοι του έβδομου ουρανούόμως εκείνα πάει τελειώσανετώρα κάνουν οι δυο μ’ ένα τρόπο σκληρόκάθε τι που μπορεί να πληγώσεικάθε τι που μπορεί να ματώσει πολύκαι μι’ αγάπη τρελή να σκοτώσειΣήμερα βγαίνουν της αγάπης τα μαχαίριαΣήμερα τ’ όνειρο σκορπάΚαι του τη σπάει, του τη σπάει, του τη σπάει πολύκαι πόλεμος ξεσπάεικαι της τη σπάει, της τη σπάει, της τη σπάει κι αυτόςκι αυτό δεν το ξεχνάεικαι του τη σπάει, του τη σπάει, του τη σπάει πιο πολύνα βλέπει να πονάεικαι το τραβάει κι εκείνος μέχρι αίμα να βγειΗ αυλαία έχει πέσει, τέλειωσε κι η μάχη αυτήτελειωμένοι και οι δύο ψάχνουν για το νικητή