5.2.2013 | 23:18
Γυναίκα ετών 35
Ο εαυτός μου πάντα φταίει που δεν χαίρομαι τίποτα. Που γκρινιάζω σαν να μου ανήκουν τα πάντα. Που ό,τι έχω εγώ το βλέπω μέτριο και ότι χρήζει αλλαγής και βελτίωσης. Από την εμφάνιση μέχρι το μυαλό μου και από τα ρούχα μέχρι τη "σχέση" μου. Συγκρίση με άλλους, αυτο-υποτίμηση και μιζέρια. Θα πεθάνω και δεν θα έχω χαρεί παρά μόνο ελάχιστες στιγμές.Δεν είναι κατάθλιψη. Είναι κάτι χειρότερο. Είναι στάση ζωής και χαρακτήρας.
