ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

... και όλα μου φαίνονται ''βαριά και ασήκωτα'', που λέμε. Έχοντας μπροστά μου μια σειρά από πολύ σοβαρές υποχρεώσεις, τόσο στα επαγγελματικά μου, όσο και γενικότερα, αναλογίζομαι τον Χειμώνα που είναι μπροστά και με πιάνει απελπισία. Πώς θα περάσει και αυτός ο Χειμώνας... Εντάξει, το ξέρω ότι το ζήτημα είναι να μπουν όλα σε μια σειρά και σιγά σιγά θα πάρουν το δρόμο τους. Το πρόβλημά μου όμως είναι γενικότερο: Δεν είναι μόνο οι πολλές υποχρεώσεις σε όλα τα επίπεδα. Είναι και ότι δεν έχω ένα ''αντίβαρο'' στην καθημερινότητά μου, ούτως ώστε να εξισορροπώ τις δυσκολίες, που όλοι οι άνθρωποι λίγο ή πολύ αντιμετωπίζουν. Είμαι μόνος μου, από την οικογένειά μου καμία κατανόηση, αντιθέτως η οικογένειά μου είναι πηγή επιπλέον προβλημάτων, για λόγους που δεν είναι της παρούσης να αναλύσω, δεν έχω φίλους και παρέες -εκεί φταίω και εγώ διότι δεν καλλιέργησα τις γνωριμίες που είχα και σιγά σιγά απομακρύνθηκα- δεν έχω καταφέρει να κάνω κάτι και στα προσωπικά μου και τέλος πάντων, πέρα από την δουλειά μου, η οποία δεν μου αποφέρει και κανένα σοβαρό εισόδημα να πεις ότι κάτι γίνεται, αντιθέτως, τα έσοδα είναι πενιχρά συν το ότι με ταλαιπωρεί και με αγχώνει αφάνταστα, δεν έχω κάτι άλλο να κάνω για να ξεχνιέμαι. Δεν μπορώ να βρω τρόπους να περνάω καλά, ούτως ώστε να ξεφεύγει λίγο το μυαλό μου από όλα αυτά που με απασχολούν. Και κάπως έτσι, η ζωή μου πλέον έχει μείνει στάσιμη, με τάσεις να πηγαίνει προς το χειρότερο. Δυστυχώς, δεν μπορώ να βρω τον τρόπο για να δημιουργήσω τις συνθήκες, προκειμένου να επανεκκινήσω. Και όλο αυτό με κάνει να αισθάνομαι χάλια, έρχονται και όλα τα άλλα που ανέφερα πιο πάνω και το πρόβλημα έρχεται και γίνεται ανυπέρβλητο, πλέον...