ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

έπιασε βροχή,δεν είχα ομπρέλα,το κινητό μου είχε κλείσει από μπαταρία και δεν μπορούσα να ειδοποιήσω κανέναν να έρθει να με πάρει (κλασσικά όλες οι ατυχίες μαζί)..προχωρώντας προς το σπίτι και βρίζοντας την τύχη μου σταμάτησα,κοίταξα ψιλά και χαμογέλασα..θυμήθηκα τότε που ήμουν μικρό κοριτσάκι και έπαιζα στη βροχή,που η μητέρα μου με φώναζε αλλά δεν με ένοιαζε..εκείνη τη στιγμή ένιωσα ευτυχισμένη..ένιωσα μικρό κοριτσάκι...ένιωσα όμορφα και ας ήμουν μούσκεμα..αχ ρε γαμώτο γιατί ξεχνάμε το παιδί μέσα μας-τον αυθορμητισμό μας-την αθωότητα μας?γιατί αφήνουμε την κοινωνία και το σύστημα να μας αλλάξουν??πόσο νοσταλγώ αυτό το κοριτσάκι...http://www.youtube.com/watch?v=7bNal4-amdE