ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

θελω να γραψω με εμπνευση και με διαρκεια. μου αρεσει να γραφω και παντα ειχα ενα σημειωματαριο, ενα blog, ενα κατι που μου εδινε ο,τι χρειαζομουν για να ξεκινησω αλλα δεν αισθανομαι ποτε ικανοποιημενη οταν κοιταζω τι εχω γραψει. ουτε μπορω να το διορθωσω γιατι παντα καταληγω να σβηνω και ο,τι διορθωσα και ο,τι ηταν γραμμενο απ'την αρχη. ειμαι ντροπαλη, δεν ξερω πως να εκφραστω με τροπο που να μη νιωθω περιεργα η μιζερα μετα αλλα παραλληλα η φαντασια μου οργιαζει και με τρωει καθε μερα το να κατσω να γραψω. δεν χανω τον ενθουσιασμο μου ποτε οσο αφορα το γραψιμο, αλλα δε γινεται τιποτα οταν προσπαθω. ειναι σαν καταρα. διαβαζω βιβλια και το λατρευω, αντιγραφω συγγραφεις που θαυμαζω και το λατρευω, αλλα θα ηθελα να γραψω κατι δικο μου, κατι που να μου μοιαζει και να το αγαπαω. δεν το εξομολογουμαι για να το εξομολογηθω, θελω μια γαματη συμβουλη που θα'ναι το κινητρο για να τα καταφερω.