ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Ντρέπομαι και δεν μπορώ να μιλήσω σε κανέναν, έτσι κατέφυγα σε αυτή την στήλη, όταν την είδα τυχαία.. μήπως και λυτρωθώ. Είμαι σε σοβαρή σχέση χρόνια και με τον φίλο μου υπήρξα πολύ ερωτευμένη. Τον αγαπάω και έχουμε κάνει όνειρα για μια κοινή ζωή. Πίστευα ότι είναι η αγάπη της ζωής μου. Είναι πολλά χρόνια που νιώθω πράγματα για έναν από τους κοινούς μας φίλους. Δεν το έλεγα ούτε σε εμένα την ίδια για πολύ καιρό, πλέον όμως το ξέρω, πάντα μου αρκούσε να είμαι δίπλα του, να τον βλέπω, να μιλάμε φιλικά κι ας μην συνέβαινε τίποτα παραπάνω. Σήμερα έφυγε για μιαν άλλη πολη για δουλειά οριστικά και πριν λιγες μέρες του είπα τι αισθάνομαι. Μου είπε ότι νιώθει το ίδιο, φιληθήκαμε και συναντηθήκαμε κάποιες φορές.. είμαι πολύ ερωτευμένη μαζί του και ντρέπομαι..δεν είναι ένα πάθος, το ξέρω, τον νοιάζομαι πάρα πολύ και κάποτε, ίσως και ακόμα τώρα προσπαθώ να με πείσω ότι με νοιάζει μόνο η ευτυχία του σε όποιας το πλευρό κι αν το καταφέρει. Προσπαθώ να τον βγάλω από το μυαλό μου, μα δεν μπορώ, ειδικά τώρα πια που ξέρω ότι είναι αμοιβαίο. Δεν έχουμε βρεθεί ερωτικά, αλλά το θέλω όσο τίποτα. Η ζωή μου έχει γίνει μαύρη, έχω διαλυθεί, γιατί μου λείπει, γιατί δεν πρέπει να τον σκέφτομαι, γιατί κάνω όνειρα για μας μαζί, ενώ δεν πρέπει, γιατί βλέπω εφιάλτη, το ότι θα πληγώσω τον φίλο μου πάρα πολύ αν τυχόν και μάθαινε τι συμβαίνει. Μιλάμε, και εκείνος τρέμει το τι μπορεί να συμβεί και ότι πρέπει να σταματήσει όλο αυτό. Κοντεύω να τρελαθώ.