11.5.2014 | 08:07
Χαμένη δεκαετία
Έχω να κοιμηθώ 2 μέρες και είμαι στη χειρότερη ψυχολογική κατάσταση που έχω βρεθεί ποτέ, σκέφτομαι συνεχώς τι λάθος έχω κάνει τα 10 τελευταία χρόνια που πέρασαν και είμαι έτσι. Μια ολόκληρη δεκαετία της ζωής μου χαμένη μέσα στο άγχος και τα ψυχολογικά κολλήματα και τις εμμονές, με ελάχιστους φίλους που αισθάνομαι ότι απλά με ανέχονται μερικές φορές, χωρίς να έχω κάνει σχέση, έχοντας πια χάσει και τη βασική ικανότητα να διασκεδάζω. Πλησιάζω τα 30 και δεν αισθάνομαι να έχω ικανοποιηθεί με τίποτα στη ζωή μου, ενώ υπήρξαν περίοδοι που είχα πολλές παρέες, αναγνώριση και σεβασμό τίποτα δεν έμεινε. Μόνο τα κωλόχαρτα που πήρα και facebook friends μερικές εκατοντάδες άνθρωποι που γνώρισα. Εδώ και 2 εβδομάδες πηγαίνω σε ψυχολόγο, κάτι που έπρεπε να είχα κάνει χρόνια πριν. Αν κάτσω να κάνω μια λίστα με όσα με βαραίνουν θα γεμίσω σελίδες. Βλέπω ανθρώπους που ξέρω να προοδεύουν, να βρίσκουν καλύτερες δουλειές μέσα στην κρίση, να ερωτεύονται, να έχουν πλούσια κοινωνική ζωή και να προχωρούν μπροστά, όσο και να έχουν και αυτοί θέματα που τα ξέρω, αλλά εγώ δεν έχω μπορέσει ποτέ να αποβάλλω παλιά κολλήματα και να προχωρήσω μπροστά, μάλλον είμαι αδύναμος. Βλέπω ακατόρθωτα όσα για άλλους είναι αυτονόητα. Όμως τώρα είναι ο καιρός, έχω βρει μια δουλειά που φοβάμαι ότι θα χάσω αν κάνω κάποια υπερβολική αντίδραση σε κάποια συγκεκριμένα ερεθίσματα και θα αποξενώσω ακόμα περισσότερους ανθρώπους. Ο ψυχολόγος είναι η μοναδική λύση μου αυτή τη στιγμή, αλλά ούτε αυτός θα μπορέσει να με βοηθήσει αποτελεσματικά φοβάμαι. Ελπίζω μόνο να μπορέσω να κοιμηθώ λίγο μέσα στην εβδομάδα λόγω φυσικής εξάντλησης.