ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Όλη μέρα αυτό κάνω..Προσπαθώ να μην κλάψω..Τόσο μοναχικό καλοκαίρι...όλοι οι φίλοι μου λείπουν κι εγώ εδώ με την γάτα το παίζω αισιόδοξη..μόνη..σε ένα άδειο σπίτι..όλα καλά λέω..χωρίς δουλειά γιατί με απέλυσαν πριν 2 εβδομάδες για να γλυτώσουν τα επιδόματα αδείας και λόγω στάσης πληρωμών..δεν στενοχωρήθηκα για αυτό κι ας ήταν πάνω στο αντικείμενό μου γιατί μου φέρονταν σαν σκουπίδι..και πάντα προσπαθούσα να κάνω υπομονή γιατί οι καιροί είναι δύσκολοι έλεγα και δούλευα 12ωρα για ψίχουλα και αυτούς να μου φωνάζουν:" μη μιλάς,κοίτα για να μαθαίνεις"..ταπείνωση,βρήσιμο και φωνές-αυτή ήταν η εκπάιδευσή μου..σιχάθηκα τον άνθρωπο..ήδη σπατάλησα πολύ χρόνο για αυτούς..δηλαδή εμείς δεν έχουμε δικαίωμα αυτό που προσπαθούμε και σπουδάζουμε να το εξασκήσουμε χωρίς να χάσουμε τον ύπνο μας ψάχνοντας για ένα μέλλον...εγώ στην πιο ωρία ηλικία των 23 χρόνων να νιώθω πιο άχρηστη από ποτέ? ευελπιστώ σε λίγες μέρες διακοπών αλλά φυσικά δεν υπάρχει το χρήμα..χρωστάω και 2 μαθήματα και την διπλωματική για την σχολή και νιώθω με όλα αυτά που γίνονται ότι έχω χάσει το κίνητρο να τελειώσω τη σχολή γιατί παλεύω για ένα πτυχίο με το οποίο θα δουλεύω σαν τον δούλο άπειρες ώρες για 1 παλιομεροκάματο..και δεν είναι τα λεφτά αλλά η συμπεριφορά τους που νομίζουν ότι επειδή σου προσφέρουν δουλειά τους χρωστάς την ζωή σου..σαπίλαα...πριν 2 χρόνια με θυμάμαι να γελάω δυνατά και να είμαι καλά..τώρα κάθε τόσο κλαίω χωρίς να ξέρω, χωρίς να περιμένω κάτι..τα βράδια πολλές φορές προσπαθώ να σταματήσω να σκέφτομαι για να κοιμηθώ ήρεμη..αλήθεια γενικά δεν γκρινιάζω..και επίσης είμαι και αισιόδοξη..αλλά ειλικρινά έχω χάσει τον εαυτό μου..κάνω προσπάθεια να μην πέσω ψυχολογικά κι ας νιώθω ότι βουλιάζω στον βούρκο..ξύπνα λέω και ταρακουνάω τον εαυτό μου να ζήσω...ξύυυπνααα....ζήσε...https://www.youtube.com/watch?v=OguPPZ_7u60άντε χαμογελάω για όλους εσάς τους αδικημένους και υπόσχομαι αύριο να είμαι πιο αισιόδοξη από ποτέ...