ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

τα χω μπερδεψει ολα. η μπορει να ειναι και ξεκαθαρα και να μην θελω να αντιμετωπισω την αληθεια. μονο 2,5 μηνες μαζι αν και το στορυ μας αρχισε πολυ νωριτερα. μαζι του πεερναω υπεροχα. ολα ηταν υπεροχα. αλλα τον τελευταιο καιρο αρχισε να κλεινεται να φαινεται οτι βαριεται, να ρουτινιαζουμε λες και ειμαστε παντρεμενοι. και χωρο και χρονο ειχαμε για τον εαυτο μας. δεν ξερω πως κατεληξε ετσι. και τωρα απλα ενα χαος. αυτος να μου ζηταει να βρισκομαστε πιο λιγο για να περναμε πιο ποιοτικο χρονο μαζι. ναι οκ αγορι ου κομπλε. αλλα εγω νιωθω οτι θελει να το ληξει εμμεσα. δεν ξερω τι να κανω. το αφησα στην ησυχια του. ολοι μου οι φιλοι λειπουν. και οταν τους μιλαω μια βιαστικη συμβουλη και τιποτα. σαν να μην εχει κανεις την ορεξη να με ακουσει. βεβαια.. εγω να καθομαι να ακουω τα δραματα τους για μηνες με υπομονη και θεληση. παντα να στηριζω. οταν ομως εγω σας εχω αναγκη " ελα μωρε μην κλαιγεσαι ξεκολλα" και αλλαγη θεματος. θενκς ρε. θα το θυμαμαι την επομενη που θα μου ξανακλαιγεστε εσεις.