ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

___Εγώ εδώ...ελεύθερος... κάνω το τσιγάρο πριν προσπαθήσω να κοιμηθώ. Έχω ένα μπουκάλι με παγωμένο νερό, πίνω μηχανικά.. ξανά σκέψεις. Απλανές βλέμμα κ ας κοιτάζω τα πλήκτρα, ρίχνω και μια ματιά πριν χωρίσω τις παραγράφους μέσα στο μυαλό μου. Δεν με πιάνει ύπνος. Πολλές οι σκέψεις. Μέσα στην άνεση όμως του σπιτιού μου. Έχει ζέστη αλλά αντέχεται. Η τηλεόραση ανοικτή, ήχοι να ανακατεύονται στις σκέψεις μου. Ήσουν κ εσύ εδώ λίγες ημέρες πριν. Μελαγχολική, σαν να ήξερες τι θα γινόταν. Μελαγχολική και με μια ηρεμία που δεν καταλάβαινα. Τώρα εγώ στην ίδια θέση. Θα μετανοιώσω την επομένη που θα το διαβάζω. Επειδή το μοιράστηκα. Με αγνώστους; Αγνώστους... με ελεύθερα χέρια. Αλλά που να ρωτήσω τι είναι πιο δύσκολο; Τι σε πιέζει τελικά πιο πολύ; Ένα σκοινί στα χέρια που δεν σε αφήνει να κουνηθείς... ή ο πόνος που νοιώθω στην καρδιά τώρα που κοιτάζω τα δικά μου να είναι ελεύθερα αλλά να μην μπορούν να κάνουν τίποτα για σένα όσο πιο γρήγορα γίνεται για να προλάβω; Κουράστηκα. Νοιώθω τόσο αδύναμος όσο το τσιγάρο που μόλις πίεσα με το χέρι μου να σβήσει.Μακάρι να μπορούσα να σε ακούσω όσο είχα αρκετό καιρό μπροστά μου και τον σπαταλούσα χωρίς να σου δίνω όλη την προσοχή μου. Τώρα τι; ___Εσύ εκεί...