Ορκίστηκα το 1997, δεν με πήραν ποτέ σαν αναπληρωτή, δεν έχω παιδιά, δεν παντρεύτηκα, δεν είχα λεφτά για μεταπτυχιακό ή σεμινάρια, δεν είμαι ΑΜΕΑ( αν και έχω σοβαρότατο θέμα υγείας). Και κάθε χρόνο κάνω τα χαρτιά μου για τους αναπληρωτές ή τώρα τους μόνιμους. Πως πορεύομαι στη ζωή, δεν είναι της παρούσης. Εννοείται πως δεν υπάρχει προοπτική διορισμού μου. Αλλά μην παραπονιέσαι. Είσαι τουλάχιστον άδικη. 23 χρόνια μετά και περιμένω, τι; Μάλλον να αφήσω τον μάταιο τούτο κόσμο, αλλά έχω πτυχίο.....
7.8.2020 | 18:18
Χώρα γερόντων
Εύχομαι να ανέβει!Με αφορμή την 2ΓΕ/2019 προκήρυξη, είμαι σε πολύ κακή διάθεση...Να μείνω; Να φύγω; Ήξερα απο την αρχή ότι δεν έχω πολλές ελπίδες διότι δεν έχω μεταπτυχιακό και ορκίστηκα μόλις το 2018. Αλλά δεν περίμενα και αυτό που είδα...Αρχικά ήταν ελάχιστοι συμφοιτητές μου στην λίστα για άγνωστους λόγους, κάποιοι όπως και εγώ δεν είμασταν καν! αλλά αυτό είναι άλλο θέμα.Επίσης σχεδόν όλοι μου οι καθηγητές απο τα φροντιστήρια ήταν στην λίστα, ακόμη και οι ιδιοκτήτες των φροντιστηρίων! Το καταλαβαίνω απόλυτα, ειδικά στις μέρες μας είναι πολύτιμη η ασφάλεια αλλά έχουν και μία ηλικία. Θα προτιμήσουν δηλαδή τον 55χρονο από τον 25χρονο; Και ο 25χρονος πότε θα δουλέψει; Όταν και εάν φτάσει 55; Επίσης εάν δεν δουλεύει ο νέος, πώς θα παίρνει σύνταξη ο μεγάλος; Φαύλος κύκλος!Πραγματικά δεν θέλω να μπώ στη διαδικασία: Οι μεγάλοι vs Οι νέοι.Το ιδανικότερο θεωρώ είναι να συνυπάρχουν ώστε οι μεγάλοι να έχουν δουλειά και να νιώθουν παραγωγικοί και οι νέοι να μαθαίνουν δίπλα στους μεγαλύτερους, να έχουν και αυτοί δουλειά και να νιώθουν και αυτοί παραγωγικοί. Τι πιο ωραίο;Μακάρι να μας πάρουν όλους! Έχω μεγάλα όνειρα για μέσα στην τάξη!
4