23.11.2012 | 06:30
Χορεψτε γιατι αλλιως χανομαστε.
Αυτο το χερι δεν ειναι το ιδιο με εκεινο πριν απο 3 χρονια.Μετα απο 3 χρονια χορο νιωθω ενα χερι ηρεμο , ημερο , ευαισθητο και δυνατο , προεκταση του εαυτου μου.Η μεταμορφωση ενος χεριου δυσκαμτου , ατσουμπαλου , φοβισμενου.Τωρα αρχιζω και το νιωθω προεκταση της ψυχης μου.ΕΔπιτελους αυτο το χερι το νιωθω δικο μου. Γιατι ποτε δεν τολμουσα να με αντικρισω καταματα στο καθρεφτη.Ντροπη και απεχθεια.Τωρα ομως εκει στην αιθουσα κοιταω εμπρος μου.Εμενα.Και ωρες ωρες παλι αγνωστη μ φαινομαι.Θελει καιρο ακομα να δεχτω την παρουσια μου Και ευχαριστω το χορο μεσα απο την ψυχη μου,που μπορω και με κοιταω ευθεως.Που ζω την στιγμη και δε βουλιαζω πια στην καταθλιψη.Η μονη διαφυγη και σωτηρια μου απο τις σκεψεις που με κατεκλιζαν.Εμαθα να στροβιλιζομαι στην ενταση της στιγμης. Επαγγελματιας δεν θα γινω ποτε.Δεν εχει σημασια.Μακαρι να μπορουσα να παρω απο το χερι τον καθενα και να χορευαμε μαζι.Και ακομα αν δεν περισσευουν τα χρηματα για μια σχολη χορου , να χορευετε!Μονη στο δωματιο , στο δρομο στα παρτι!Για αυτο σερνουμε αυτο το σωμα ... για να χορευουμε :)