ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Μόνη απο επιλογή; Αφου μιλας για ταπεινότητα (και το σεβομαι αυτο και το εκτιμώ), μην λες πράγματα μονο απο ματαιοδοξία η εγωισμό. Μονη απο επιλογή προφανως και δεν είσαι αφου θελεις μα γνωρίσεις εναν άνθρωπο να ζήσεις τη ζωη σου όμορφα. Το να μην ρίχνουμε τα σρανταρ μας με ο,τι βρεθει στο διαβα μας ειναι μεν μια επιλογή αλλα όχι αυτη που αναφέρεις. Εύχομαι γρήγορα να βρεις αυτο που θα ειναι για σένα!

Κάτι που ξέχασα να συμπληρώσω είναι πως αναφέρεις πως είσαι μόνη από επιλογή. Κάπως έτσι νιώθω και εγώ, συν τις περιστάσεις που δεν φέρνουν κάτι καινούργιο στη ζωή μου. Να ξέρεις πάντως πως δεν είσαι έτοιμη για κάποιον να γνωρίσεις, γιατί είσαι πληγωμένη και πρέπει πρώτα να ιαθείς. Απλά βαθιά μέσα στη ψυχή σου θέλεις και έχεις όνειρα για κάτι μελλοντικό, που αυτό είναι θέληση για ζωή. Είναι σαν να επιθυμείς την άνοιξη να έρθει ξανά αλλά προσωρινά ζεις στο χειμώνα. Απόλυτα φυσιολογικό για μια τσακισμένη καρδιά.

Καταλαβαίνω τις ανησυχίες σου ως πιο γριά από σένα φυσικά, ετών 33. Δηλαδή αυτό το μαγικό νούμερο 30, τι έχει; Έχεις κλείσει ως γυναίκα πια; Και αν είσαι μόνη σου τώρα πού είναι το κακό; Πρέπει πάση θυσία να υπάρχει κάποιος δίπλα σου να σου κρατήσει το χέρι; Στη ζωή πρέπει να στεκόμαστε μόνοι μας στα πόδια μας κάποιες φορές και δεν είναι ανάγκη να έχεις πάντα σύντροφο αλλά να έχεις εσένα. Ούτε εγώ έχω στενές φιλίες να ανοιχτώ, ούτε σύντροφο να μου σκουπίσει τα δάκρυα και να πω ο άνθρωπός μου, αλλά τι; Ξοφλήσαμε πια ως γυναίκες; Να σου πω την αλήθεια, είναι ωραία και η μοναξιά να περνάς καλά με τον εαυτό σου. Η θλίψη αυτή υπάρχει συνέχεια γιατί διαιωνίζεις μέσα σου αυτό τον προβληματισμό. Στο λέω γιατί το έχω περάσει σε μέγιστο βαθμό. Αφέσου σε άλλα πράματα και άμα είναι να γίνει κάτι θα γίνει τον κατάλληλο καιρό.

Λες οτι ειναι απο επιλογη. Καθε επιλογη εχει και συνεπειες. Δυσκολη η αποφαση σου, αλλα λογικα θα ειχες τους λογους σου. Το να περιχαρακωνεσαι βεβαια επειδη φοβασαι το αγνωστο, ισως να μην ειναι και η καλυτερη επιλογη. Οπως βλεπεις θελοντας και μη αποκλειεις καποιες ευκαιριες. Το ξερω οτι ακουγομαι σκληρη ισως, αλλα δε θελω για τωρα να σε παρηγορησω. Σε νιωθω,αλλα δυστυχως πρεπει να σκληρυνεις λιγο. Οχι να μη νιωθεις, αλλα να μην καταρρεεις. Τωρα που εχεις χρονο, καλο θα ηταν να τον αφιερωσεις εξ 'ολοκληρου στον εαυτο σου. Κλεισε μια και καλη τις πληγες σου. Μην περιμενεις απο τους αλλους να ερθουν ξαφνικα κι εσυ να λυσεις μαγικα τα οποια σου θεματα. Να ακους τα συναισθηματα σου.Και για τωρα αυτα που νιωθεις δειχνουν οτι το μονο που εχεις αναγκη ειναι να αγαπησεις περισσοτερο τον εαυτο σου. Περισσοτερο απο το ιδανικο που εχεις χτισει για την"ιδανικη" ζωη σου. Ασε τα κουτακια και τις φαντασιωσεις για λιγο στην ακρη και μη δινεις χωρο στη θλιψη να σε πλακωνει. Ποναει περισσοτερο και νιωθεις-και θα νιωθεις-ολο και πιο αδυναμη. Ο,τι θελεις να ερθεις στη ζωη σου,να το καλλιεργησεις πρωτα στον εαυτο σου. Εισαι ενα ολοκληρο και δε χρειαζεται να θυμηθεις απο καποιον αλλο πως ειναι να εισαι ταπεινος, απλος και καλοκαρδος.Παραμερισε τους μελοδραματισμους, εισαι τοσο νεα, ξαναπροσπαθησε! Επειτα, το "για παντα" ειναι σχετικο, ακομα και το συμπαν δε θα υπαρχει "για παντα". Αν εχεις την οικονομικη δυνατοτητα, θα προτεινα να πας και σε καποιο ψυχολογο. Αλλα προσπαθησε να δεις τα πραγματικα σου "θελω", οχι αυτα που μπορει να σου καλλιεργηθηκαν υποσυνειδητα ή τα οποια εν δυναμει καλλιεργησες κι απο μονη σου.Κατι τελευταιο... Τα σκαλοπατια της ωριμανσης τα ανεβαινουμε χωρις το θεο.Ευχομαι να νιωσεις συντομα καλυτερα!

Για όλα φταίνε οι επιλογές μας. Το ότι κάποια στιγμή έγιναν λάθος επιλογές, δε σημαίνει εκ των προτέρων ότι θα είναι εσφαλμένες και οι επόμενες. Πάντως, αν δεν αναλάβεις το ρίσκο, δεν πρόκειται ποτέ να μάθεις. Καλή τύχη.