1.2.2017 | 19:07
ΧΩΡΙΣ ΣΧΟΛΙΑ
Όταν κάποιος είναι μόνος και δεν μπορεί να κάνει κάτι γι' αυτό. Τι κρίμα.Οι φίλοι στο δικό τους κόσμο, σε αποφεύγουν, ειδικά απ' όταν έμεινες και άνεργος, να μην τους γίνεσαι και φόρτωμα. Διακριτικά όμως. Αποφεύγουμε διακριτικά. Ξέρουν αυτοί.Σχέση ανύπαρκτη. Έρωτας ανύπαρκτος. Σεξουαλική ζωή ανύπαρκτη. Τρία στα τρία.Αγάπη ανύπαρκτη.Να νιώθεις ότι έχεις μέσα σου αγάπη να δώσεις αλλά να μην υπάρχει κανείς να του την προσφέρεις.Όλα αυτά είμαι εγώ.Μόνος στο σπίτι. Μόνος και έξω απ' το σπίτι. Κάποιες φορές όπως τώρα με πιάνει λίγο το παράπονο, με πειράζει ρε γαμώτο. Ζηλεύω τα ζευγάρια και τις παρέες που βλέπω γύρω μου.Εγώ απολυμένος εδώ και δύο χρόνια, από αρχές του '15. Ψάχνοντας δουλειά. Κάνοντας συναντήσεις. Στέλνοντας βιογραφικά. Η πλήρης ματαιότητα δηλαδή.Να δουλεύω περιστασιακά σε βιοτεχνίες πλέον ως εργάτης για δυόμιση ευρώ την ώρα. Οχτώ ώρες είκοσι ευρώ. Κι αυτό περιστασιακά, όταν θέλει το αφεντικό.Να μοιράζω φυλλάδια για δύο-τρία ευρώ την ώρα για τρεις-τέσσερις ώρες την ημέρα. Κι αυτό περιστασιακά. Γιατί υπάρχουν και καταστήματα ή φροντιστήρια στα οποία πήγα για να ζητήσω δουλειά ως διανομέας φυλλαδίων και μου είπαν την απίστευτη ατάκα ''έχετε εμπειρία από διανομή φυλλαδίων;;;;;''. Λες και είναι πυρηνική φυσική η σκλαβιά του να γυρίζεις στους δρόμους και να μοιράζεις γαμωφυλλάδια σε όποιον βλέπεις. Ή υπήρχαν κι άλλοι που μου έλεγαν ''όχι, δε μας κάνεις για φυλλάδια, εμείς θέλουμε πιτσιρίκια, νεαρούς και νεαρές, εμφανίσιμες κοπέλες γι' αυτό, εσένα θα πάρουμε;''. Γέρασα δηλαδή και για διανομή φυλλαδίων, άκου πού καταντήσαμε φίλε μου!!! Είμαι τριάντα χρονών γέρος!Αν δεν υπήρχε ο αυνανισμός, η σεξουαλική μου ζωή θα ήταν ανύπαρκτη εδώ και πολλά χρόνια. Ευτυχώς που υπάρχει κι αυτός. Βέβαια είναι κάποιες φορές που δεν θέλω να αυνανιστώ, θα ήθελα να είχα δίπλα μου μια κοπέλα να την πάρω αγκαλιά, να τη φιλήσω, να κάτσουμε στον καναπέ και να μιλήσουμε. Ούτε αυτό δεν έχω.Συγνώμη αλλά δεν θα βάλω δυνατότητα σχολίων στην εξομολόγηση. Δεν έχω διάθεση να διαβάσω σχόλια του στυλ ''είσαι απαισιόδοξος, έχεις κατάθλιψη, τα βλέπεις όλα μαύρα ενώ δεν είναι έτσι'' γιατί είμαι εκατόν δέκα τοις εκατό σίγουρος πως όποιος το γράψει, δεν βιώνει αυτά που ζω εγώ. Ούτε θέλω σχόλια θετικότητας, μάταιης θετικότητας του στυλ ''προσπάθησε, επικοινώνησε με τους γύρω σου, προσέγγισε μια κοπέλα που σε ενδιαφέρει και συνέχισε να ψάχνεις για κανονική δουλειά, κάτι θα βρεθεί'' και τέτοια.Λες και υπάρχει περίπτωση να δω εγώ μια κοπέλα που μου αρέσει σε ένα μπαρ, να πάω να την προσεγγίσω και να είμαι ειλικρινής απέναντί της ότι ''γειά σου, μου αρέσεις, θέλω να γνωριστούμε, να βγούμε ραντεβού αλλά δεν έχω δυστυχώς χρήματα να σε κεράσω(που ως άντρας αυτό οφείλω να κάνω, να την κεράσω δηλαδή) γιατί είμαι άνεργος και δεν έχω να πληρώσω πέρα από τη μπύρα μου''. Είναι δυνατόν να μην εξαφανιστεί αυτή η κοπέλα από μπροστά μου; Ή στην καλύτερη περίπτωση να με βγάλει μια φωτογραφία με hashtag ''ένας μαλάκας που μου την έπεσε''.Ήθελα απλώς να μοιραστώ λίγα από αυτά που νιώθω. Χωρίς σχόλια. Ευχαριστώ.