ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
15.4.2012 | 18:05

χωρίς τίτλο

Σε αγαπώ, γαμώτοΣε αγαπώ, γαμώ την τύχη μου την κ@ριολ@ που σε έφερε στον δρόμο μου δέκα χρόνια πριν..Σε αγαπώ και τρελλαίνομαι που τελειώσαμε έτσι..Σε αγαπώ και δεν μπορώ να το χωνέψω που τόσους μήνες τώρα σε έχασα..Σε αγαπώ και κοιτάζω παλιές σου φωτογραφίες, και ακόμα καβλώνω και θα καβλώνω τον αιώνα τον άπαντα..Σε αγαπώ και η ζωή χωρίς εσένα είναι ένα άσχημο αστείο, και ο εαυτός μου, κάτι που δεν γνωρίζω πια..χωρίς το γέλιο σου..Σε αγαπώ και ας περάσαμε του λιναριού τα πάθη..και ας είχαμε τόσε δυσκολίες..Όλα πάντα σε εσένα κατέληγαν.Σε αγαπώ και ήσουν ο Βοράς μου, και ο Νότος μου, και η υδρόγειος σφαίρα έκανε τούμπες για να την γυρίζουμε πιο εύκολα μαζί..Σε αγαπώ και χάνομαι σε όλη την ευτυχία που αποχαιρέτησα μαζί σου, όταν έφυγες..Σε αγαπώ για όλες μας τις τρέλες, και για όλη μας την παράνοια...γιατί πάντα εσύ ήσουν αυτός που την μοιραζόμουν μαζι του...Σε αγαπώ γιατί ποτέ κανείς δεν μπόρεσε να σε φτάσει ούτε στο μικρό σου δαχτυλάκι..σε τίποτα..Σε αγαπώ, γιατί όταν ήσουν γύρω μου, και δίπλα μου, η μυρωδιά σου ε αγρίευε και με γαλήνευε, κα γινόμουν ένα μαζί της..Σε αγαπώ γιατί για δέκα χρόνια, κανένα άλλο σώμα δεν με έφτασε στον πιο βαθύ πυρήνα μου, αυτόν που με τρόμαζε και με σκότωνε και με ξαναγεννούσε απο επιθυμία..Σε αγαπώ, γιατί o τρόπος που υπήρχες με ενθουσίαζε, και με τρέλλαινε, και με έκανε παιδί ξανά, ξέφρενο και αθώο...Σε αγαπώ, γιατί ότι όνειρα έκανα, περιλάμβαναν εμάς τους δύο και τα ταξίδια μας, και ένα μέλλον φτιαγμένο απο τα δικά μας υλικά μόνο για μας..Σε αγαπώ, και θα σε αγαπώ ακόμα και αν σε δω σε άλλες αγκαλιές , ακόμα και όταν η καρδιά μου παγώσει...Σε αγαπώ, και σκέφτομαι εκείνο το αεροπλάνο το ρημάδι, που αν το αν δνε το έπαιρνα, δεν θα σε γνώριζα, και που δεν το πήρες δέκα χρόνια μετά...Σε αγαπώ γιατί σε αγαπώ και δεν υπάρχει παραπέρα και πιο μετά.
 
 
 
 
Scroll to top icon