ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
19.12.2017 | 18:03

Χωρισα

Πριν 3 μηνες μετα απο 3,5 χρονια σχεσης.εγω 35 αυτη 28.βασικα αυτη με χωρισε λογο οτι δεν ηταν πλεον ερωτευμενη κ δεν με αγαπουσε οπως μου ειπε.τα πραγματα οντως ειχαν αλλαξει γιατι πριν 1 χρονο εμεινε εγκυος.οταν το καταλαβαμε επεσε σαν κεραυνος κ στους 2 μας.υστερα απο αρκετες κουβεντες πηραμε την κοινη αποφαση να το χαλασουμε κ ετσι εγινε.μετα απο αυτο απλα διαλυθηκαμε.αυτη δεν ηθελε ουτε να την αγγιξω πραγματικα κ με κατηγορουσε οτι εγω εφταιγα για ολο αυτο.οτι κ να της ελεγα θυμωνε κ ηταν αρκετα επιθετικη απεναντι μου.ειχα που ειχα τις ενοχες μου αυτη με ειχε κανει να νιωθω "δολοφονος".μου εκανε ψυχολογικο πολεμο.ολο αυτο κρατησε περιπου 10 μηνες χωρις να υπαρχει κατι ερωτικο η εστω να με κανει να νιωθω οτι εχω κοπελα.εκανα υπονονη γιατι ηθελα να της σταθω γιατι την αγαπουσα κ δεν ηθελα να την βλεπω ετσι,γιατι δεν ηταν καλα.της ειχα πει να πηγαιναμε σε εναν ειδικο για να μπορεσει να το διαχειριστει ολο αυτο αλλα μου ελεγε δεν ειναι τρελη.ειχε προβλημα κ δεν το εβλεπε.τελος παντων μετα απο 10 μηνες μου ειπε να χωρισουμε γιατι δεν νιωθει κατι για μενα πλεον.στεναχωρηθηκα παρα πολυ ειλικρινα για ολα αυτα πο εγιναν αλλα μετα απο 3 μηνες απο τον χωρισμο νιωθω ανακουφιση γιατι ολο αυτο ηταν πολυ ψυχοφθορο.θεωρω οτι προσπαθησα πολυ κ να ειμαι διπλα της σε ολο αυτο κ να σωσω τη σχεση μας.
13
 
 
 
 
σχόλια
Μόλις μου είπε να χωρίσουμε κ εγώ πίστευα ότι το έκανε γιατί της θυμιζα αυτό το γεγονός κ οτι δεν ήταν ερωτευμένη πλεον.αλλα ακόμα κ με τον χωρισμό δεν άλλαξε κάτι σε αυτήν.ειναι το ίδιο χάλια.ειναι πολύς ο καιρός 1 χρόνος στην ίδια κατάσταση.
Μπράβο σου αγορινα η στάση σου δείχνει άνθρωπο καλόκαρδο που ξέρει να αγαπάει:)..Πολλά ζευγάρια έχω ακούσει που χώρισαν μετά από έκτρωση.. δεν αντέχουν το πένθος.. είναι πολύ ζορικο. Είχες απόλυτο δίκιο να προτείνεις ειδικό. Κ κατανοώ πλήρως την ανακούφιση σου.
Φιλε εκανα οτι ηταν δυνατον,ημουν διπλα της συνεχεια αλλα δεν τσουλαγε αλλο.προσπαθησα πολυ γιαυτην κ για μας παρολο τον ψυχολογικο πολεμο που δεχομουν απο μερια της.
Δυστυχώς διώχνοντας και εσένα που την αγαπάς δεν δείχνει ότι θέλει να το ξεπεράσει, αλλά απλά να το ξεχάσει, να το απωθήσει.. Υπάρχουν πάντως κάποιοι τρόποι να το ξεπεράσει αν ποτέ θελήσει να το ξεπεράσει κι όχι να αυτομαστιγώνεται εσαεί..πάντως κρίμα για αυτήν που σε έχασε στα πλαίσια της αυτοκαταδικης της ως ενοχη.ανθρωποκτονιας εκ προθέσεως..την κατανοώ, το χω κάνει και γω, αν και άντρας, σε άλλα θέματα.
Διογένη λίγο πιο διακριτικές εκφράσεις σε αυτά τα θέματα αν έχεις την καλοσύνη γιατί υπάρχουν κοπέλες που έφτασαν σε αυτήν την απόφαση για πολλούς και διάφορους λόγους που δε θα μπω στη διαδικασία να σου απαριθμήσω.
Ναι, οχι μονο μ ενοχλει, αλλα με καταρρακωνει συναισθηματικα αυτη η λεξη. Οταν προσπαθεις να ξεπερασεις μια τετοια κατασταση στην οποια ηρθες για τον α, β λογο και βλεπεις ενα τετοιο σχολιο πως πρεπει να νιωσεις σαν γυναικα; Δεν περιμενω να καταλαβει καποιος αντρας τι εστι αυτη η κατασταση, αλλα εχετε λιγη συμπονοια και διακριτικοτητα στις λεξεις που χρησιμοποιειτε. Υπαρχουν τροποι και τροποι να πεις το οτιδηποτε και λεξεις που εχουν διαφορετικη βαρυτητα.
Κυρά δασκάλα, δεν αντιλέγω μαζί σου. Αλλά, το αποτέλεσμα ως αποτέλεσμα, ασχέτως του αιτίου στο οποίο οφείλεται και της τυχόν υφιστάμενης ''δικαιολογίας'', παραμένει το ίδιο. Αυτό δεν έχει να κάνει με τη δική μου συμπόνια ή διακριτικότητα, την οποία προφανώς και ΔΕΝ μπορείς να κρίνεις από ένα σχόλιό μου.
Κυρα δασκαλα εχεις δικιο σε οτι κ να πεις.λαθος,πολυ λαθος τοποθετηση απο μερια μου.επισης ξερω τι σημαινει αυτο για μια γυναικα κ το εζησα αρκετο καιρο.
Κυρά δασκάλα το καταλαβαίνω πλέον απόλυτα ότι είναι καλύτερο κ για τους δύο να μην είμαστε μαζί.αλλα δεν είναι καλά,από την αρχή μέχρι κ τώρα το βλέπω κ δεν το δέχεται.νιωθω συνυπεύθυνος κ θέλω να είναι όπως πριν κ να το ξεπεράσει.
Ειμαι ο εξομολογουμενος,πολυ λαθος τοποθετηση δικη μου αλλα κ δικη σου αδερφε.το γιατι εγινε αυτο ηταν κοινη αποφαση.δεν πιεσα τιποτα να ξερεις.
Κρινοντας ΠΑΝΤΑ απο αυτά που μας καταθέτεις:Το τι εγινε μεταξυ σας και για ποιον λογο προχωρησατε σε αυτην την αποφαση το ξερετε μονο εσεις. Ζωντας υπο τις παρουσες συνθηκες και επιλογες πρεπει να αποδεχτείς, κυρίως εσύ, το γεγονός ότι όλη αυτη η κατάσταση άλλαξε ριζικά τη σχέση σας. Αυτο είχε ως αποτέλεσμα να επηρεαστούν καταλυτικά τα συναισθήματά σας (κυριως τα δικά της). Τύψεις θα φέρετε και οι δυο, το ξέρω αυτό. Από σένα αντιλαμβάνομαι μεγάλη ευαισθησία, αλλά η πληγή στη ψυχή της είναι μεγάλη. Μπορεί να ήταν κοινή η απόφαση, αλλά πίστεψε με όλες αυτές οι σκέψεις που γυρνάνε στο μυαλό της και ισορροπουν ανάμεσα στο "σωστό" και το "λάθος", το "ηθικό" και "ανήθικο" μπορεί να σε τρελάνουν κι ειναι κατι που οσο κι αν θεωρείς οτι μπορεις να κατανοήσεις ως εξωτερικος παρατηρητής, δυστυχως πραγματικά δεν μπορείς. Αλλά απ' ότι καταλαβαίνω η κοπέλα δεν είναι σε θέση να το ξεπεράσει..Δεν της φταις εσυ απόλυτα. Ισως προσπαθει να μειώσει το βάρος της ευθύνης που φερει κατηγορώντας εσένα για να καθησυχάσει τις τύψεις της. Παντως οι θυμησες ειναι πολλες και μεγάλες και εσυ εισαι το προσωπο που τις δημιουργει. Πιθανως, οπως αντιλαμβανεσαι ηδη, να ειναι καλυτερα οπως είστε. Καλή δύναμη..
Scroll to top icon