11.2.2013 | 03:43
Χωρίσαμε ένα δειλινό
Αγαπημένε μου,Έχουν περάσει μόνο πέντε μέρες απο το βράδυ που χωρίσαμε.Ξέρω ήταν απόφασή μου, όμως δεν γινόταν αλλιώς...Σε είχα χάσει καιρό πριν...αν και τέσσερις μήνες είναι λίγοιγια να ξενερώσεις με κάποιον που ερωτεύτηκες εγώ ή και το φανταριλίκι δεν ξέρω σε έκανα να μην νιώθεις πια τίποτα για μένα...στα τηλεφωνήματα μας πολλες φορές έβγαζες κακιούλες.Με έπερνες τηλέφωνο και ένιωθα οτι σε λίγη ώρα ξεψυχάς απο τον τόνο της φωνής σου.Μου φαίνεται πολύ παράξενο αλήθεια!Πώς έχασες τόσο νωρίς το ενδιαφέρον σου?Στις αρχές μου έλεγες "σε λατρεύω έχουμε πολύ μέλλον μαζί" και "είμαι ερωτευμένος μαζί σου" τα οποία έδωσαν τη θέση τους στο "ναι σε θέλω" κι αυτό με τη σειρά του στο "μου αρέσεις και θέλω να περνάμε καλά αν δε σε καλύπτω αστο"οπότε εγώ που απο την αρχή σου είχα πει οτι θέλω αληθινά αισθήματα και όχι επιπολαιότητες ζύγισα τα πράγματα,έκανα την καρδιά μου πέτρα και σου είπα να το αφήσουμε.Δεν είπες τίποτα για να το αποτρέψεις κι αυτό με πλήγωσε διπλά αλλα με βοήθησε να καταλάβω επίσης οτι τελικά δεν με ερωτεύτηκες ποτέ και ήμουν απλώς ένας εφήμερος ενθουσιασμός.Λυπάμαι...Κρίμα...Μάη