ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Το εχω παρει αποφαση σημερα.Εχω κανει ολο το σεναριο στο μυαλο μου,πως θα σε χωρισω και πως θα σου το ανακοινωσω.Εσυ με περιμενεις για τα Χριστουγεννα να τα περασουμε μαζι.Ακου λοιπον πως θα γινει:Ερχομαι σπιτι σου με μια βαλιτσα μικρη.Καθομαστε λιγο ,κανω ενα τσιγαρο και πινω τον καφε μου.Εγω λιγομιλητη και αρκετα εριστικη απεναντι σου(αλλωστε το αξιζεις).Και εκει που θα προσπαθεις να με αγγιξεις θα μαι κρυα.Ετσι στα ξαφνικα θα σου πω πως δεν θελω καμια επαφη μαζι σου,τελειωσαμε και να με ξεχασεις.Ετσι απλα.Εσυ θα με κοιταξεις γεματος απορεια,θα νομιζεις πως σου κανω πλακα.Εγω κρατωντας χαρακτηρα θα σου πω πως ξενερωσα μαζι σου,δεν μου προσφερεις τιποτα και δεν μου δινεις τον αναλογο σεβασμο που μου αρμοζει.Οτι οποιοςδηποτε αλλος θα εκανε τα παντα για να με κρατησει κοντα του ενω εσυ δεν μπηκες ποτε στη διαδικασια να με κανεις να νιωσω πως με θελεις αποκλειστικα.Κι εκει ειναι που απλα θα πω το μεγαλο αντιο και θα σε αποχαιρετησω με ενα απαλο φιλι στα χειλη...Εσυ δεν θα κανεις τιποτα απολυτως για να μου αλλαξεις γνωμη ουτε θα πεις κουβεντες.Μονο ενα ξερο "ενταξει οπως νομιζεις".Σε εχω μαθει.Σου εδωσα πολλες ευκαιριες καλο μου,αλλα δεν την αρπαξες.Θα πονεσω να το ξερεις ,ισως και να κλαψω μετα φευγοντας απο το σπιτι σου.Θα νιωθω ομως καλα με τον εαυτο μου που ξεφευγω απο μια σχεση που ουτε να την προσδιορισουμε δεν καταφεραμε.Ικανοποιηση με μενα που για μια ακομη φορα θα βαλω πισω τα συναισθηματα μου,θα δω την αληθεια ξεκαθαρα και θα διωξω απο τη ζωη μου ατομα που δεν μου προσφερουν αγαπη-ασφαλεια-σεβασμο-εμπιστοσυνη-τρυφεροτητα.Το γνωριζα παντα πως οι ανθρωποι δεν αλλαζουν,παρα μονο προσαρμοζονται.Δεν με εκανες ποτε να νιωσω ξεχωριστη,ποτε.Ηθελες απλα μια κοπελα σταθερα ,χωρις να σε πνιγει,χωρις υποχρεωσεις,χωρις κοινα ονειρα και σχεδια και βαζω στοιχημα πως δεν ειπες οχι και σε 5-6 τυχερα απο τοτε που ειμαστε -ας πουμε-μαζι.Το μαζι μοιαζει τοσο φθηνο οταν το χρησιμοποιω για να εκφρασω αυτο που εχουμε...τι κριμα που δεν αξιζες ουτε καν την προσοχη μου.Ξερεις κατι;θα θελα πολυ να σου πω βαρια λογια τη μερα του χωρισμου μας.θα κρατηθω και δεν θα το κανω γιατι θελω να με θυμασαι ομορφη και ηρεμη.Βεβαια το γεγονος οτι θα σε χωρισω στην πιο ευτυχισμενη γιορτη ολου του κοσμου απο μονο του ειναι πολυ βαρυ.Ισως και να μη σε πειραξει,αλλα σιγουρα θα θιξει τον εγωισμο σου.Θελω να σου λειπω και καποια στιγμη να καταλαβεις οτι εκανες λαθος που με εδιωξες απο κοντα σου.Θα μου παρει καποιες μερες να σταματησω να σε σκεφτομαι και να συνηθισω στη νεα πραγματικοτητα χωρις εσενα.Αλλα αυτη εχω μονο..Ειλικρινα λυπαμαι που δεν μπορεσαμε να γινουμε ενα.Αντιο