ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Θυμάμαι να αγαπάω κάποιον τόσο πολύ που και μόνο η ύπαρξη του που μου γινόταν αισθητή με ένα μήνυμα ή με ένα τηλεφώνημα μου έφτιαχνε την ημέρα. Τον ερωτεύτηκα και μετά τον αγάπησα βαθιά και ειλικρινά.Και μετά πήγαν όλα - που πήγαν;Δεν ξέρω. Αλλά τέλειωσε ότι είχαμε. Πόνεσα. Πόνεσε (;). Και τώρα τίποτα.Και μετά πάλι, άλλος. Ένα συναίσθημα ίδιο ποιοτικά αλλά διαφορετικό. Λιγότερο φανατικο-ενθουσιασμένο. Λιγότερο εφηβικό. Νόμιζα θα κρατήσει για πάντα.Τσού.Ότι σου χαρίζει ο έρωτας όταν έρχεται το παίρνει πίσω, με τόκο, όταν φεύγει.Τώρα είμαι 36 και πάνε πολλά χρόνια που δεν έχω νιώσει έτσι. Τόσο που έχω αρχίσει να νομίζω πως ενδέχεται και να μην ξανασυμβεί ποτέ.Βγαίνω, πηγαίνω ραντεβού. Που και που μου αρέσει και κάποιος τρελά και τον νοιάζομαι. Αλλά δεν κολλάει. Το σίδερο κολλάει στην βράση, έ; Υπάρχει σίδερο αλλά τα κάρβουνα δεν είναι ποτέ αρκετά ζεστά ιφ γιου γκετ μι.Οπότε αυτό αναρωτιόμουν. Αν είναι γκέημ όβερ για τον έρωτα.Αλλά και πάλι καμιά φορά αυτά που δεν μας έρχονται για το καλό μας είναι.Το ότι ερωτευόμαστε δεν είναι πάντα για καλό.- ΕκείνηΜωρέΓιαΤαΜαλλιά