ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

όλες και όλοι εμείς που είμαστε μόνες/οι;Υπάρχει κάτι που κάνουμε λάθος;Δεν πάω σε clubs, δεν βάζω τακούνια, πάω για καφέδες, πάω για φαγητό, κάνω καμιά βόλτα με τα πόδια, έχω φίλες αλλά όχι παρέες. Δηλαδή πως; Πώς θα μπορούσα να γνωρίσω κάποιον; Και που βγαίνω από το σπίτι μου φαίνεται σαν να έχω τις ίδιες πιθανότητες να γνωρίσω κάποιον από το να μην έβγαινα. Δεν νομίζω να είχα το θάρρος να πάω να πιάσω κάποιον που ρουφάει αμέριμνος την καφεδιά του και να του πω.. "αααχ θα θελα πολύ να σε γνωρίσω - γκλιν γκλιν (ανοιγόκλειμα τσαχπίνικα τα ματάκια)" Ε μα!Αυτό που προτείνω στον εαυτό μου είναι να το αφήσω το θέμα στην ησυχία του, και αν είναι να 'ρθει θε να 'ρθει.Απλά ξέρεις, είναι κάτι φόρες σαν κι αυτήν που σκάω ρε γαμώτο, και νιώθω όλο μου το είναι να διψάει απεγνωσμένα για να βρει 'αυτόν'.