ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Είμαι 16 χρονών και πρώτη λυκείου. Πάντα είχα πρόβλημα αυτοπεποίθησης και παραπανίσια κιλά και αυτό δεν βοήθησε καθόλου μιας και επειδή ζω σε μικρή κοινωνία, πάντα θα υπάρχει κάποιος που θα μου λέει αδυνάτησε, μην τρως, είσαι υπέρβαρη κλπ. Λες και εγώ δεν το βλέπω.... Ακόμα και οι γονείς μου και ιδιαίτερα η μητέρα μου μου λέει συνέχεια φόρα ρούχα που κρύβουν (μακριές μπλούζες, όχι σορτσάκια, φορά μακριές ζακέτες κ.α είναι αυτά που μου λέει συνήθως). Πιστεύω πως έχω ωραία χαρακτηριστικα προσώπου και μου το έχουν πει και άλλοι(μεγάλα μάτια, γεμάτα χείλη και γαλλική μύτη)και προσέχω πολύ την εμφάνισή μου σε θέμα ντυσίματος, περιποίησης προσώπου, μαλλιών κλπ, το θέμα με το βάρος μου έχει επηρεάσει όλη μου την ζωή. Ακόμα και τον τρόπο που θα σηκωθώ, τον τρόπο που θα κάτσω, που θα περπατήσω, τα ρούχα μου κ.α. Φανταστείτε μένω σε νησί και στην παραλία θα πάω σπάνια λόγω του προβλήματος μου. Ιδιαίτερα τώρα που είμαι στο λύκειο παρατήρησα ότι αυτό έχει επηρεάσει και την κοινωνική μου ζωή. Υπάρχουν άτομα που θα με προσβάλουν και εγώ δεν ξέρω πως να τα αντιμετωπίσω με συνέπεια αυτά να συνεχίζουν. Ακόμα και το αγόρι που μου άρεσε με προσβάλει. Επίσης έχω παρατηρήσει ότι και οι φιλίες μου εξαρτώνται από τον τρόπο που βλέπω τον εαυτό μιας και πάντα όλες μου οι φίλες ήταν αδύνατες και πιο όμορφες και αυτές θα παρατηρουσαν τα αγόρια. Έχω αποδεχτεί το γεγονός πως δεν αρέσω σε κανένα αγόρι που μου αρέσει και έτσι δεν δίνω πολύ σημασία στο θέμα σχέση, δεν βιάζομαι.Απλώς νοιώθω πως το βάρος μου ελέγχει όλες μου τις επιλογές και την ίδια μου την ζωή ενώ βλέπω πως και άλλες πολύ πιο γεματουλες από εμένα δεν αντιμετωπιζουν τέτοια προβλήματα. Όταν χάνω κιλά συνήθως τα ξαναπαίρνω το χειμώνα που πέφτει περισσότερο η αυτοπεποίθηση μου. Νοιώθω ότι έχω γίνει κομπλεξικιά, ότι έχω βρεθεί σε αδιέξοδο και το μόνο που μπορώ να κάνω είναι υπομονή.