ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Πριν 2 μηνες περιπου χωρισα με την κοπελα μου...εγω 25 και αυτη 19.Πρωτη φορα ειπα οτι αν βρω καποια που να αξιζει πραγματικα θα τις τα δωσω ολα γτ ετσι ειμαι εγω εχω μαθει κυριως να δινω χωρις να με νοιαζει η ανταποκριση.Περασαμε μαζι 9 πολυ ομορφους μηνες γνωρισα τους φιλους της τους γονεις της και ολα καλα...Ωσπου τελικα για δικους της λογους γτ ηθελε να ειναι μονη της να κανει την ζωη της μου ειπε να χωρισουμε.Παντα ημουνα διπλα της σε ολα στα προβληματα δεν την πιεζα και απο την αρχη ηξερα οτι καποια στιγμη θα εφευγε γτ ημουνκαι ο πρωτος της και γενικα μου ειχε πει οτι θα ηθελε και αλλες εμπειριες στην ζωη της.Χωρισαμε πολυ ομαλα απλα ρε παιδια πρωτη φορα δεθηκα ετσι με ανθρωπο παρα το μικρο της ηλικιας της μου εβγαζε κατι πολυ ομορφο και γενικα περασα μαζι της την πιο ωραια φαση της ζωης μου...το θεμα ειναι οτι μετα απο 2 μηνες την σκεφτομαι συνεχεια εχω χασει τον υπνο μου αν και ξερω οτι πρεπει να προχωρησω το μυαλο μου δεν μ αφηνει.Σημερα μου εστειλε χρονια πολλα για την γιορτη μου και ενω μιλουσαμε απλα τι κανεις και τετοια μεσα μου καιγομουνα...Και να γυριζε πουλ δυσκολα θα την δεχομουν πισω πλεον αλλα ειναι αυτη η εναλλαγη απο το να εισαι με καποιον στο να εισαι μονος που με σκοτωνει...Δεν ξερω πραγματικα πως να ξεπερασω αυτην κατασταση που με εχει κουρασει.θα ηθελα να ακουσω τις αποψεις σας