ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
13.11.2016 | 16:27

Χρήματα και Σχεση

Θελω να μοιραστω ενα αιώνιο προβλημα. Αλλα εκτός αυτού, στο συγκεκριμένο θέμα ποτέ δεν μπορώ να ανταποκριθώ σωστά ή να βγαλω μια ακρη... Ισως φταινε και τα δικα μου καταλοιπα, επειδη ο πατερας μου ειχε μια καλη δουλεια, δε μας ελλειψε τιποτα υλικο στην ουσια αλλα τα παντα τα μετρουσε με το χρημα... Οποτε στο τελος διαλυθηκαμε ως οικογενεια και δεν μας εμεινε τιποτα, και τωρα με την κριση μας λειπει και το χρημα. Αλλα κοιτώντας πισω βλεπω οτι το χρημα χωρίς ουσια δεν αρκει.... Και καπως ετσι εχω κολλησει στο πώ θα το διαχειριζομαι στη σχεση μου.Εχω μια σχεση 7 μηνες, θελουμε να μεινουμε μαζι αλλα ακομα οι καταστασεις οικονομικες, δουλεια, σκεψη για φυγη εξω, δε βοηθουν αμεσα. Επισης, εχουμε δηλωσει τι ψαχνουμε. Μια σχεση που αν λειτουργησει θελουμε να κανουμε οικογενεια. Ομως ακομα, αυτο το βγαινουμε για καφε, μια εγω, μια εσυ, μια εκδρομη πχ πώς θα την οργανωσεις οικονομικα; Οταν τα οικονομικα σου δεν ειναι ιδια με του αλλου; Κι επειδη προβληματιζομαι αρχιζω και σκεφτομαι απο το πώς θα τα διαχειριζεσαι σε μια συγκατοικηση μεχρι και μεσα σε ενα γαμο.Με φοβιζει πολυ το να νιωθεις ότι "χρωστας" όπως και το να μην ειμαι ανεξαρτητη καποια στιγμη. Εχω μια φοβια οτι αν μου τυχει να μην εχω δουλεια πχ επειδη μπορει στο μελλον να θελω να ειμαι κοντα στο παιδι μου πως ο αλλος θα μου το χτυπησει. Ενω δεν ειμαι ανθρωπος που δεν εχω στοχους. Ισα ισα παντα ειχα τα δικα μου γι αυτο δυσκολευομαι ακομα και στο λαμβάνειν απο τους ανδρες.Αλλα απο την αλλη και οι ανδρες τα θελουν ολα. Να εισαι ανεξαρτητη, ομορφη - λες και η περιποιηση δε θελει χρηματα- να γινεις συζηγος γυναικα μανα τα παντα ολα. Κι εγω λεω, όταν εσυ βγαζεις 5 και ο αλλος 15 το μαζι δεν εχει 20? Οποιος και να ειναι απο τους δυο... Ο αδυναμος οικονομικα στο μαζι πιστευω οτι μπαινει στο πορτοφολι του δυνατου, οχι με εκμετάλλευση φυσικα. Τι πιστευετε;Για αρχη σκεφτηκα να του προτεινω να κανουμε ενα κοινό μπατζετ για τις εξοδους μας. Δηλαδη εγω τοσα μπορω για εξοδους αυτο το μηνα εσυ τοσα συνολο τοσα ωστε να εχουμε ενα μπουσουλα.Πώς ενώνονται δυο ζωές αν δεν ενωθούν και τα οικονομικά; Δεν ειναι ενας δυσκολος δρομος; Εγω γιατι δυσκολευομαι τοσο να το διαχειριστω.... Δεν ξερω πώς να κανω κουβεντα ή τι να πω επι του θεματος...
5
 
 
 
 
σχόλια
Τα ζευγάρια που θέλουν να ζήσουν μαζί "στα σοβαρά" το καλύτερο που έχουν να κάνουν είναι να ανοίξουν έναν κοινό λογαριασμό για τα έξοδα που αφορούν κοινές υποχρεώσεις και ταυτόχρονα να διατηρούν από έναν προσωπικό λογαριασμό για τις προσωπικές τους "ιδιαιτερότητες". Η μετάβαση σε πλαίσιο οικογενείας (εννοώ με παιδί κάποια στιγμη) θα γίνει έτσι πολύ πιο αναίμακτα.
Συμφωνώ σ'έναν γάμο δεν υπάρχουν δικά σου και δικά μου, υπάρχει κοινό ταμείο για τα αναγκαία έξοδα. Και φυσικά όταν η μητέρα είναι πολύ παραπάνω απαραίτητη σαν παρουσία στο μικρό παιδί ο άντρας είναι υπεύθυνος ν'αναλάβει σε μεγαλύτερο βαθμό την συντήρηση της οικογένειας, απλή λογική...
Στην ίδια ακριβώς φάση βρίσκομαι κι εγώ. Σκεφτόμαστε να συγκατοικήσουμε με τον φίλο μου. Εγώ βγάζω ελαφρώς περισσότερα από αυτόν, αλλά όχι μόνιμο μισθό, αλλά και οι δύο τα βγάζουμε δύσκολα πέρα.Το καλύτερο που έχετε να κάνετε είναι να καθίσετε, να συζητήσετε και να κάνετε έναν καλό προγραμματισμό με βάση το τωρινό σας budget. Ξεκινήστε από το σπίτι που θα νοικιάσετε. Σιγά-σιγά προχωρήστε στα υπόλοιπα.Το θέμα είναι να μην νιώθει ο άλλος ότι τον συντηρεί ο/η σύντροφός του. Αυτό ξεκινάει καταρχάς από τον/την σύντροφο που κερδίζει τα λιγότερα και το πόσο απομπλεξάριστος/η είναι αλλά και από το έτερον ήμισυ και κατά πόσο είναι και ο ίδιος ακομπλεξάριστος/η για το ότι συμβάλλει περισσότερο οικονομικα ή το "κοπανάει" στον/ην σύντροφό του.
Scroll to top icon