ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Χριστουγεννα... Ημερες αγαπης. Ημερες χαρας. Κι ομως εγω νιωθω τεραστιο κενο μεσα μου. Εχω την οικογενεια μου, εχω τους φιλους μου που με νοιαζονται, το παραδεχομαι και δεν θα το αλλαζα για κανενα λογο αυτο. Συναισθηματικα ομως; ειμαι κενη! Νιωθω πολυ μονη παρα το γεγονος οτι εχω τοσους ανθρωπους γυρω μου. Θελω καποιον να με θελει γι αυτο που ειμαι. Και να μη θελει να με αλλαξει. Θελω καποιον να με κανει να νιωσω ξανα, να ερωτευτω... Εχω χασει την εμπιστοσυνη μου στους ανθρωπους, δυστυχως. Και δεν ανοιγομαι ευκολα. Και οταν με γνωρισεις θα με πεις "σνομπ", "αντικοινωνικη" και διαφορα τετοια. Ομως δεν εχω κακια μεσα μου. Απλα προτιμω οταν βρεθω σε ενα τραπεζι που δεν ξερω καποιον να παραμενω σιωπιλη. Και αυτο ειναι αποτελεσμα ανθρωπων που ηρθαν στη ζωη μου, τους εδωσα τα παντα και με προδωσαν. Με ισοπεδωσαν. Πλεον μπορω να πω με σιγουρια οτι τα χριστουγεννα τα χω συνδεσει περισσοτερο με τη μελαγχολια, παρα με τη χαρα και την αγαπη. Ειναι μια γιορτη που οταν ερχεται ευχομαι να περασει οσο το δυνατον πιο γρηγορα. Πιστευω πλεον ξεκαθαρα οτι περναω καταθλιψη και δεν μπορω να μιλησω σε κανεναν γι αυτο...