ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Σε γνώρισα με τον πιο άκυρο τρόπο.Αμέσως υπήρξε αυτή η σύνδεση.Πήγες να με ψαρώσεις,αλλά σου γύρισε μπουμερανγκ. Μου την είπες.Σου την είπα.Ένα χρόνο αργότερα είχαμε αγαπηθεί τρελά.Είχες όλα όσα ήθελα.Έλεγες πως είχα ότι ήθελες,πως δεν πίστευες πως έτυχε και με βρήκες.Ξυπνούσα και κοιμόμουν με την σκέψη σου. Είχες γίνει η ζωή μου και δεν το ήξερε κανείς.Μου έλεγες:"Πες μου να έρθω και σε 4 ώρες με την μηχανή είμαι πάνω.",με την ducati σου που λάτρευες...Και τα γκρέμισα όλα.Σου είχα πει ψέματα στην αρχή και στην πορεία δεν μπόρεσα να σου πω την αλήθεια.Φοβόμουν.Ήμουν μικρότερη απ'όσο σου είχα πει και παρόλα αυτά η επικοινωνία μας ήταν άψογη.Με ρωτούσες γιατί υψώνω τοίχοι.Δεν ήξερες.Όταν πάψαμε να μιλάμε(εξαιτίας μου) πέρασα απο τις χειρότερες στιγμές μου.Ακόμα και τώρα τόσα χρόνια μετά ακόμα σε σκέφτομαι.Είσαι καλά?Έχεις ακόμα την αγαπημένη σου μηχανή?Έχεις παντρευτεί?Έχεις παιδιά?Είναι αστείο που ζούμε παράλληλες ζωές κι όμως πιθανότατα δεν θα βρεθούμε ποτέ.Δεν σου είπα ποτέ την αλήθεια.Μου λείπεις...