ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Θυμάμαι την πρώτη φορά που μιλήσαμε στη σχολή. Κέρασες τσιγάρο και μου πες για το κόμμα. Όταν σου πα πως δεν μ ενδιαφέρουν αυτά, μου δειξες τα θέματα της λογιστικής και μου κλεισες το μάτι. Εσύ θα χάσεις μου πες και μείναμε στο γεια. Βρεθήκαμε πολλά χρόνια αργότερα.Ήταν 11 και κάτι νύχτα, εγώ έφευγα απ το γραφείο και εσύ έβγαινες βόλτα.Όλα καλά μου είπες. Είχες διοριστεί στο Δασαρχείο Πειραιά, εδώ και κάτι μήνες.Ακόμα δεν ήξερες τι ακριβώς θα κάνεις εκεί.Προς το παρόν αρκούσε να εμφανίζεσαι.Αν είχα χρόνο κανα μεσημέρι, μπορούσαμε να πάμε για καφέ.Κατα την 1 θα ταν καλά, γιατί στις 12 πήγαινες στο γυμναστήριο και στις 3 έπρεπε να χτυπήσεις την κάρτα.Θα δούμε σου πα και χαθήκαμε ξανά για μιά πενταετία.Σε ξανάδα σήμερα. Έπινες καφεδάκι στην πλατεία.Μου είπες οτι δεν ήσουν στα πολύ καλά σου.Πέρασες περιπέτειες.Η θέση σου στο Δασαρχείο Πειραιά καταργήθηκε.Ταλαιπωρήθηκες πολύ, γιατί σε είχαν στην αναμονή πάνω απο ένα χρόνο, χωρίς να ξέρεις που θα καταλήξεις.Ευτυχώς που υπήρχε και το iPHONE μου είπες.Τελικά σε μεταθέσανε στην ΥΠΑ. Σου κακοφάνηκε λίγο η αλλαγή.Μ αυτά και μ αυτά, είχες ενάμιση χρόνο να πιάσεις στυλό στα χέρια σου.Όχι την απόλυση δεν την φοβήθηκες.Σου το χαν πει άλλωστε.Αν μια στο εκατομμύριο πήγαινε κάτι στραβά, θα σε βάζανε σε ιδιωτική επιχείρηση. Έσχατη λύση το χαρακτήρισες. Θα παιρνες μόνο ένα χιλιάρικο για να δουλεύεις 8ωρο τουλάχιστον.Ποιός θα θελε μια τέτοια δουλειά, μου είπες με απορία.Δεν σου απάντησα, είπα μόνο ένα γεια.Είχα να πάω να ανανεώσω την κάρτα ανεργίας μου στον ΟΑΕΔ.