18.4.2013 | 02:01
Χθες.
Εχθές άκουσα την καρδιά σου να χτυπά ενώ πνίγηκα στην αγκαλιά σου. Ύστερα κάναμε το πιο ωραίο σεξ που έχουμε κάνει μέχρι στιγμής. Ήρεμο, με συναίσθημα...έτσι όπως με αγκάλιαζες, σε ένιωθα να με αγαπάς, σε ένιωθα να με ερωτεύεσαι σιγά σιγά. Και τώρα που το ξανασκέφτηκα, δεν κάναμε σεξ. Έρωτα κάναμε. Πρώτη φορά ύστερα από 6 μήνες. Πρώτη φορά σε ένιωσα εκεί. Αλλά φοβάμαι. Φοβάμαι ότι θα τα ξαναφάω τα μούτρα μου. Φοβάμαι ότι δεν θα σου είμαι αρκετή. Φοβάμαι ότι μόνο για αυτό με θες, ενώ μπορώ να σου δώσω πολλά περισσότερα ακόμα. Φοβάμαι ότι θα σε χάσω...φοβάμαι ότι δεν θα σε έχω για πολύ καιρό στη ζωή μου έτσι όπως σε θέλω εγώ. Φοβάμαι να το πω. Φοβάμαι να στα πω όλα αυτά. Φοβάμαι την απάντηση σου. Φοβάμαι ότι η κλασική ταμπέλα 'φίλοι' θα μείνει για πάντα εκεί. Φοβάμαι να σε αγαπήσω. Φοβάμαι ότι εσύ δεν θα αισθάνεσαι ούτε στο ελάχιστο όλα αυτά που αισθάνομαι εγώ. Φοβάμαι για σένα...αλλά και για μένα.